1917
büyük kitleleri idare etmenin, diri tutmanın ve meşruiyet kazanmanın önemli unsurlarından biri de düşman yaratmaktır. bunun en güzel örneği israil-filistin meselesinde karşımıza çıkar. 8-9 milyon nüfuslu israil devleti bu kadar arap ülkesinin arasında varlığını sürdürebilmek ve şiddet eylemlerini, hukuksuz biçimde toprak büyütmesini, yeni yerleşim alanları açmasını kendi vatandaşları nezdinde ve kendilerini destekleyen dünya kamuoyu nezdinde meşrulaştırmak için bir düşmana muhtaçtır bu yüzden de "çözüm" bir türlü gelmez, filistin tarafından israil'e devamlı roket düşer, israil de devamlı fosfor bombalarıyla buna cevap verir. aynı mantığı hamas'ın, el fetih'in meşruiyeti açısından ters olarak da düşünebiliriz tabi. israil yönetimi için bu düşman bugün filistin'dir, yarın başka bir şey olur. ancak tüm yönetimler için illa bir düşman gereklidir. komunistler, cihatçılar, uzaylılar vs...
fenerbahçe'nin, yönetimi kim olursa olsun, sürekli olarak galatasaray'a saldırması da buna benzetilebilir. hele hele devamlı bir başarısızlık içerisinde olan yönetimler taraftarın algısını yönetmek için bu "düşman" taktiğine başvurmak zorundalar. yoksa taraftar gerçekçi analizler yaparsa eleştiri okları yönetime yönelir ve mevcut yöneticilerin koltuğu sallanmaya başlar. bu "galatasaray olmadan fenerbahçe, fenerbahçe olmadan galatasaray olmaz" algısının da bir nedeni aslında. fenerbahçe başarısız mı oldu? galatasaray hakkımızı yedi, mhk bize düşman, tff şöyle böyle, 1959 öncesi şampyonları galatasaray lobisi saydırmıyor, transfer çalımı attık, yıldız topçu alacağız vs dersin böylece başarısız olsan bile meşruiyetin sorgulanmaz. argümanlarının saçma olması önemli değil.
mevcut fenerbahçe yönetimi de büyük ihtimalle bu yüzden galatasaray'a takmış durumda. çünkü net bir biçimde başarısızlar ve taraftar önünde sonunda bunu sorgulayacak. ancak galatasaray'a saldırdıkça ve fenerbahçe taraftarının egosunu bu şekilde kaşıdıkça bu süreç uzuyor. ancak altı üstü bir spor mücadelesi verdiklerini unutuyorlar. bu yüzden bu mantıkla hareket ettikleri sürece, kendi gerçek problemlerine odaklanmadıkları müddetçe saha içinde başarısız olmaya devam edecekler.
fenerbahçe'nin, yönetimi kim olursa olsun, sürekli olarak galatasaray'a saldırması da buna benzetilebilir. hele hele devamlı bir başarısızlık içerisinde olan yönetimler taraftarın algısını yönetmek için bu "düşman" taktiğine başvurmak zorundalar. yoksa taraftar gerçekçi analizler yaparsa eleştiri okları yönetime yönelir ve mevcut yöneticilerin koltuğu sallanmaya başlar. bu "galatasaray olmadan fenerbahçe, fenerbahçe olmadan galatasaray olmaz" algısının da bir nedeni aslında. fenerbahçe başarısız mı oldu? galatasaray hakkımızı yedi, mhk bize düşman, tff şöyle böyle, 1959 öncesi şampyonları galatasaray lobisi saydırmıyor, transfer çalımı attık, yıldız topçu alacağız vs dersin böylece başarısız olsan bile meşruiyetin sorgulanmaz. argümanlarının saçma olması önemli değil.
mevcut fenerbahçe yönetimi de büyük ihtimalle bu yüzden galatasaray'a takmış durumda. çünkü net bir biçimde başarısızlar ve taraftar önünde sonunda bunu sorgulayacak. ancak galatasaray'a saldırdıkça ve fenerbahçe taraftarının egosunu bu şekilde kaşıdıkça bu süreç uzuyor. ancak altı üstü bir spor mücadelesi verdiklerini unutuyorlar. bu yüzden bu mantıkla hareket ettikleri sürece, kendi gerçek problemlerine odaklanmadıkları müddetçe saha içinde başarısız olmaya devam edecekler.
