5993
baba yadigarı çocukluğumun mutluluk sebebi sayın ve sevgili kulübüm. her klasik türk ailesinin büyük çocuğunluğunda olduğu gibi baba hangi takımlıysa özellikle erkek çocuk da o takıma yönelir o renklere gönül verir. bizim hikayemiz de böyle başladı. ancak yıllar içerisinde bazı şeyler değişti ve galatasaray tuttuğum takım olması dışında babamla bir ortak paydaya dönüştü. çocukluktan çıktık, artık ilk gençlik yıllarımda yavaş yavaş futbolun ne olduğunu nasıl oynandığını çözmeye başladıkça babamla özellikle bu konudaki muhabbetim ilerledi yaşıtlarım ergenlik buhranları ile birlikte ailelerinden özellikle erkek çocuk olduklarından mütevellit babalarından uzaklaşmaya, bir ortak değer bulamamaya başladıklarında benim babamla bir problem yaşasam dahi galatasarayın bir maçını konuşurken aramızın yumuşadığını buzların eridiğini hissederdim. baba ile ilişki bence ergenlik döneminde tam anlamıyla netleşiyor eğer ergenlik döneminde bir problem oluştuysa ilerleyen yılllarda da mutlaka bir sorun ortaya çıkıyor. ancak biz babamla iyiydik ve ilerleyen yıllarda da hep iyi olduk. çok iyi bir insan çok iyi bir galatasaraylı ve çok iyi bir baba olmasının dışında benimle galatasaray paydasında buluşması bu renklerin benim için kıymetini belirledi. 2015 yılında da galatasaray benim için artık gerçekten bir baba yadigarı oldu. iyi ki vardın baba, iyi ki varsın galatasaray.
