hakan şükür

sevgisini hiçbir şeyin hatta kendisinin bile yok edemeyeceği galatasaray efsanesi. havada asılı kalışını, gol orucuna girdiğin onunla beraber sakal uzatmayı, uefa finalinde direkten dönen vuruşu sonrasındaki halini, 16 dakika şampiyonluk bekleyişinde bizimle beraber ağlayışını sevdim hem de çok. o yüzden seyretmiyorum stadyumu okumuyorum yazılarını,hakan şüküre bile izin vermiyorum bendeki hakan şükür sevgisine zarar vermesine.

(bkz: kim attı kral attı hemde leedsde elland road da)