2012
kapitalist hayallere mahkum giden futbolcumuz. "belki linç edilebilirim" diye cümlelere başlanıp yumuşatmaya gerek yok. emre işini yaparken sakatlanan bir futbolcu. sorumsuzca evde playstation oynarken, ya da 3. kattan havuza atlamaya çalışırken sakatlanmadı bu adam.
şuta izin vermemesi, o şutun gol olup şampiyonluğu yakma ihtimallerini de göz önünde bulundurmaya gerek bile yok. bu adam 4-0 önde olduğumuz bir maçın son dakikasında orta sahada önemsiz bir ikili mücadelede de sakatlansa aynı şeyler geçerli; bu adam işini yaparken sakatlandı.
sözleşmesinin dondurulmasını istemek bir işçinin, iş sırasında yaralanması ile benzer durum. sanırım fabrikatör olsanız ve işçiniz yaralanma, iş görmez raporu alsa ona da maaşını ödemeyeceksiniz siz. peşinen söyleyeyim hiç "abi asgari ücretli işçi ile milyonluk topçu bir mi?" demeyin çünkü evet, bir. kişinin aldığı ücret onun yasalar ve koşullar çerçevesinde hakedişidir ve miktar hiçbir şeyi değiştirmez.
bu tarz hastalıklı (afedersiniz ama öyle) fikirleri gelip tam da soma faciası'nın yıldönümünü devirdiğimiz dakikalarda yazılmış olması ise insanı daha fazla yaralıyor. 5 yıl geçti. insanlar öldüğü ile yaralandığı ile kaldı. o günkü sorumlular ise halen daha hiç hesap vermeden dolaşıyor. bu 5 yılda insanımız en ufak gelişme göstermemiş, yazık.
ne kadar maaş alırsa alsın emre de bir işçidir. sermayeden önce işçiye önem vermeye başlamadığınız sürece hiç ağlamayın bu ülke ne hallere geldi diye. çünkü "emre'nin sözleşmesi dondurulsun" düşüncesi vahşi kapitalizmi besleyen düşüncelerdir. konu nereden nereye geldi.
umarım emre'nin kendisinin de böyle bir düşüncesi varsa bile hemen vazgeçer. çünkü böyle bir durum, gelecekte yaşanacak haksız hakediş gasplarının da önünü açar, sermaye sahiplerini cesaretlendirir.
şuta izin vermemesi, o şutun gol olup şampiyonluğu yakma ihtimallerini de göz önünde bulundurmaya gerek bile yok. bu adam 4-0 önde olduğumuz bir maçın son dakikasında orta sahada önemsiz bir ikili mücadelede de sakatlansa aynı şeyler geçerli; bu adam işini yaparken sakatlandı.
sözleşmesinin dondurulmasını istemek bir işçinin, iş sırasında yaralanması ile benzer durum. sanırım fabrikatör olsanız ve işçiniz yaralanma, iş görmez raporu alsa ona da maaşını ödemeyeceksiniz siz. peşinen söyleyeyim hiç "abi asgari ücretli işçi ile milyonluk topçu bir mi?" demeyin çünkü evet, bir. kişinin aldığı ücret onun yasalar ve koşullar çerçevesinde hakedişidir ve miktar hiçbir şeyi değiştirmez.
bu tarz hastalıklı (afedersiniz ama öyle) fikirleri gelip tam da soma faciası'nın yıldönümünü devirdiğimiz dakikalarda yazılmış olması ise insanı daha fazla yaralıyor. 5 yıl geçti. insanlar öldüğü ile yaralandığı ile kaldı. o günkü sorumlular ise halen daha hiç hesap vermeden dolaşıyor. bu 5 yılda insanımız en ufak gelişme göstermemiş, yazık.
ne kadar maaş alırsa alsın emre de bir işçidir. sermayeden önce işçiye önem vermeye başlamadığınız sürece hiç ağlamayın bu ülke ne hallere geldi diye. çünkü "emre'nin sözleşmesi dondurulsun" düşüncesi vahşi kapitalizmi besleyen düşüncelerdir. konu nereden nereye geldi.
umarım emre'nin kendisinin de böyle bir düşüncesi varsa bile hemen vazgeçer. çünkü böyle bir durum, gelecekte yaşanacak haksız hakediş gasplarının da önünü açar, sermaye sahiplerini cesaretlendirir.
