• 292
    benim gibi kombineli olan ve her maça hafif çakır keyif gelen bir arkadaşla izledik maçı. 2 senedir önlü arkalı izliyoruz ama hala adlarımızı bilmiyoruz.* bu abukluğa rağmen her maç öncesi mutlaka muhabbet döner, maçla ilgili konular samimi bir şekilde konuşulur.

    bu maçta da benzer şeyler oldu. ancak gol gelmediği için tabi biraz gerginlik vardı ikimizde de. artık son saniyelerde gol gelmeyecek galiba diyerek merdivene yöneldi ama son bir kez dönüp baktı sanırım pozisyona ve o esnada golü attık. adamla 40 yıllık ahbab gibi srıldık, bağırdık, birbirimizin sırtını yumrukladık. hatta öyle bir bağırdı ki tam kulağımda hala kulağım sızlıyor*. tabi bu sevinç kesmedi ben bunun bir arkadaşının sırtına zıpladım, sonra işte sürekli bağırmalar, göğe bakıp allahım sana çok şükür demeler ve benzeri kendimi kaybetme halleri. sonucunda tabi biraz baş dönmesi olmadı değil. en sonunda döndüm bir baktım arkadaşın gözler kıpkırmızı, sevinçten gözler yaşarmış falan. dedik ki bu gol şampiyonluk alameti, daha farklı bir şey olamaz.

    böyle insanlarla karşılaşmamızı sağladığı için iyi ki galatasaraylıyım derdirten bir maç olmuştur benim adıma.
App Store'dan indirin Google Play'den alın