yunus akgün

futbolcuların gelişimi bu yaşlarda çok değişkendir. iki tane net örneği var bunun.

biri serdar eylik. ilk çıktığı maçta şok olmuştum, bir insanın top bu kadar mı ayağına yakışır diye. biz bu adamı çok izleriz daha diye düşünürken bir sebepten ötürü gelişmedi, gelişemedi. sonralarda bir kayboldu pir kayboldu en son hatayspor'a transfer oldu.

diğeri emre çolak. yanlış hatırlamıyorsam serdar ile aynı zamanlarda ilk maçına çıktığında bu vitaminsiz kardeşimizi hiç beğenmedim. bir zaman sonra fatih hoca tak diye koydu takıma neye uğradığımı şaşırdım. çelimsizlik aynı çelimsizlik ama bunu çok güzel lehine çeviren pire gibi bir sol iç kazanmıştık ve o sezon şampiyonluğumuzda önemli bir rol oynamıştı.

not: iş bu entry eski futbolcularımızın karakterlerinden bağımsız olarak yazılmıştır.