• 29
    bir gün her şeyden bunalmış nöbet kulesinde gözlerimde yaşlarla uzakları seyrederken, yanıma gelip bana iyi hissettirmeye çalışan komutanımın bana verdiği tavsiye yi vereyim ben de yazar kardeşlerime;

    komutan: oğlum, neyin var?
    ben: hiç komutanım canım sıkıldı.
    komutan : neye sıkıldı canın evladım?
    ben : burada hayatımın en güzel kısmının ellerimden akıp gitmesine ve benim hiçbir şey yapamayışıma.
    komutan : oğlum burası askeriye. 8 kule, 2 devriye, 1 nöb.çavuş, 1 nöbetçi astsb. , 1 nöb. amir, 2 kapı görevlisi, 1 garaj nöbetçisi toplam 16 kişi neden bekliyorsunuz?
    ben : askeriyeyi koruyoruz, vatanı koruyoruz komutanım.
    komutan : yok oğlum. buraya mantık girmesin diye nöbet tutuyorsunuz. bırakın mantık girmesin buraya. nerede mantık görürsen dışarı çıkar, yoksa gözünden daha çok yaş akar.
    ben : * emredersiniz komutanım.
    komutan : hadi bakalım türk askeri ağlamaz. vukuat var mı bu arada?
    ben : yok komutanım.
    komutan : kolay gelsin evladım.

    komutanımın da dediği gibi mantığı devre dışı bırakmak rahat askerlik için en iyi çözümdür. bu arada;
    (bkz: sözlüğe askerlik anısı yazmak)***
App Store'dan indirin Google Play'den alın