1415
teknolojinin gelişmesi sürecinde, neredeyse her spor dalında öncelikle yaş limitleri ve akabinde de sporcuların fiziksel görüntüleri bir hayli değişti. özellikle yüzme, kısa mesafe koşu, zıplama disiplinindeki olimpik sporlar bisiklet ve de futbol.
eski dönemlerde nadia comaneci gibi örnekler 15 yaşında perfect 10 puan aldığında herkes hayretler içerisinde kalıyor ve gazeteler haftalarca kendisinden bahsediyorlardı fakat günümüzde jimnastik sporundan 22 yaşında dahi emekli olabiliyor sporcular.
futbola dönersek, eskinin ince bacaklı yılzdız futbolcularını bugünlerde sahada görme şansımız bulunmuyor. bugünün adam yiyen ön liberosu kante ile o günün kante'si jean tigana'nın fotoğraflarını kıyaslayabilirsiniz dilerseniz. yine de bu işlemi döneminin en popüler futbolcuları olan mario kempes ve cristiano ronaldo ile denememenizi öneririm çünkü gözleriniz kanar.
gelelim ozan'a;
ozan bizim için bu yeni futbol dinamikleri göz önünde bulundurulduğunda, öyle bahsedildiği ya da abartıldığı gibi bir cevher değildir. onun bugünkü durumuna gelmesinin sebebi tamamen biz taraftaların destekleridir, ki bu taraftarlardan biri de fatih terim'dir. kim tek başına 5 adet penaltı yaptırmış olduğunu inkar edebilir? ya da her hata yaptığında sırtını sıvazladığımızı? günümüzde doğru aşılamaların yapıldığı ve taraftarından bu desteği alan her futbolcudan bir ozan kabak çıkabileceğini düşünüyorum. her türlü işlemeyle dahi her zaman çıkmayacak olan oyuncular ise hepimizin yakınen takip ettiği, yine aynı jenerasyonumuzdaki atalay ve yunus ve daha da umutlu olduğumuz genç kardeşimiz mustafa kapı'dır. atalay, yunus ve mustafa yetenekli oyunculardır, yetenekleri doğuştandır ve umarım diğer gençlerimiz gibi buraya kendilerini getiren tek şeyin yetenekleri olduklarının bilincindedirler.
subjetif görüşlerime gelirsek;
ozan istediği yere gidebilir, istediği her şeyi menajerinin gazıyla yapabilir inanın hiç umurumda olmaz. kaybı beni ribery'nin, jardel'in hatta keita'nın 10'da biri kadar üzmez, bunu açık yüreklilikle söylüyorum. çaylak olduğum ilk günden beri defalarca yazılan "18 yaşında kafasının karışması normal" yorumlarına ise asla katılmadığımı belirtmek isterim. 17 yaşındayken galatasaray forması giymek her türk genci icin bir hayaldir ve insan hayallerinden bu kadar kısa sürede vazgeçmez.
ozan şayet gitmek istiyorsa kasaya 7.5 milyonu şimdiden koyar ve sene sonunda kulübü bir daha gelmemek üzere terk eder. biz de arkasından su dökmeyiz tabii ki çünkü bir ozan gider, onlarcası gelir çünkü bu formayı giymek ilelebet tüm türk çocuklarının hayali olarak kalmaya devam edecektir.
eski dönemlerde nadia comaneci gibi örnekler 15 yaşında perfect 10 puan aldığında herkes hayretler içerisinde kalıyor ve gazeteler haftalarca kendisinden bahsediyorlardı fakat günümüzde jimnastik sporundan 22 yaşında dahi emekli olabiliyor sporcular.
futbola dönersek, eskinin ince bacaklı yılzdız futbolcularını bugünlerde sahada görme şansımız bulunmuyor. bugünün adam yiyen ön liberosu kante ile o günün kante'si jean tigana'nın fotoğraflarını kıyaslayabilirsiniz dilerseniz. yine de bu işlemi döneminin en popüler futbolcuları olan mario kempes ve cristiano ronaldo ile denememenizi öneririm çünkü gözleriniz kanar.
gelelim ozan'a;
ozan bizim için bu yeni futbol dinamikleri göz önünde bulundurulduğunda, öyle bahsedildiği ya da abartıldığı gibi bir cevher değildir. onun bugünkü durumuna gelmesinin sebebi tamamen biz taraftaların destekleridir, ki bu taraftarlardan biri de fatih terim'dir. kim tek başına 5 adet penaltı yaptırmış olduğunu inkar edebilir? ya da her hata yaptığında sırtını sıvazladığımızı? günümüzde doğru aşılamaların yapıldığı ve taraftarından bu desteği alan her futbolcudan bir ozan kabak çıkabileceğini düşünüyorum. her türlü işlemeyle dahi her zaman çıkmayacak olan oyuncular ise hepimizin yakınen takip ettiği, yine aynı jenerasyonumuzdaki atalay ve yunus ve daha da umutlu olduğumuz genç kardeşimiz mustafa kapı'dır. atalay, yunus ve mustafa yetenekli oyunculardır, yetenekleri doğuştandır ve umarım diğer gençlerimiz gibi buraya kendilerini getiren tek şeyin yetenekleri olduklarının bilincindedirler.
subjetif görüşlerime gelirsek;
ozan istediği yere gidebilir, istediği her şeyi menajerinin gazıyla yapabilir inanın hiç umurumda olmaz. kaybı beni ribery'nin, jardel'in hatta keita'nın 10'da biri kadar üzmez, bunu açık yüreklilikle söylüyorum. çaylak olduğum ilk günden beri defalarca yazılan "18 yaşında kafasının karışması normal" yorumlarına ise asla katılmadığımı belirtmek isterim. 17 yaşındayken galatasaray forması giymek her türk genci icin bir hayaldir ve insan hayallerinden bu kadar kısa sürede vazgeçmez.
ozan şayet gitmek istiyorsa kasaya 7.5 milyonu şimdiden koyar ve sene sonunda kulübü bir daha gelmemek üzere terk eder. biz de arkasından su dökmeyiz tabii ki çünkü bir ozan gider, onlarcası gelir çünkü bu formayı giymek ilelebet tüm türk çocuklarının hayali olarak kalmaya devam edecektir.
