2351
şampiyonlar ligini namalup, 16 puanla 1. bitirmiş porto'ya karşı 2 penaltı, 1 asist yaptığı maçta ''beyinsiz'' ilan edilen futbolcumuz.
hakkında yazılanların sığlığından da anlaşıldığı üzere belhanda hater'ları, belhanda'nın sakatlığı sonrası boşluğa düşmüş olacak ki yeni günah keçisi olarak kendisini seçmiş. alakalı alakasız her şeyden rodri sorumlu artık. aynı kitle olduğu çok belli, zira yine hiç bir taktiksel, teknik veri yok. gözlem yok, analiz yok, neden/sonuç ilişkisi zaten yok.. var olan tek şey vuramıyo, atamıyo, çekemiyo, top kaptırıyo falan. bunlar belhanda hater'ları işte. şu sığ eleştirileri nerde görsem tanırım.
bunun vuranı, atanı, çekeni, yapanı, hatta bu konuda rakipsiz olanı 200 milyonluk neymar. 4 ay önce dünya kupasında, önce kosta rika maçında gamboa'nın hışımına uğramış, ardından isviçre maçında satsan 2milyon etmeyecek 33 yaşındaki behrami karşısında hiçliğe uzanan performansıyla saç baş yoldurtmakla meşguldü ki, rodrigues'in ezber hareketleri neymar'ın dünya kupası performansı yanında hiç kalır. ama futbol böyle bir oyun.
bazı oyun sistemleri, futbolcunun yapısına uyum sağlamayabiliyor. burada sorunun kendisinde olmadığı da açık zaten ki, şurda sadece 6 ay önce izlediğimiz rodrigues, galatasaray tarihinin en verimli kanatları listesinde ilk 3'e kafadan girer. 200 milyonluk neymar bile şamar oğlanı olabiliyorsa bir turnuvada. taksitlerle 3 milyona aldığın rodrigues için burada eşini ve tüm mal varlığını kumarda en yakın arkadaşına kaptırmış gibi zılgıt çekmeye gerek yok.
salah chelsea'da çöp statüstündeyken, liverpool da premier ligin en önemli oyuncusu oluyor. fernandinho dünyanın en iyi takımı manchester city'in en önemli çarkıyken, brezilya milli takımı casemiro sakatlanınca napıcaz diye tribe giriyor. niye, çünkü futbol böyle bir oyun. her takımın kendi dişlisi, kendi çarkı var. sen ya oyuncuna göre sistem belirleyeceksin, ya da sistemine göre oyuncu alacaksın. bizde ikisi de yok. o yüzdendir ki, ligin en önemli oyuncusu fernando'dan, ligin en formda oyuncusu mariano'ya, en istikrarlısı nagatomo'dan en etkili kanat oyuncusu rodrigues'e kadar formsuz..
öncelikle galatasaray'ın bir forveti yok. tek hücüm alternatifimiz de, hücum silahımız da kendisi. bu sene kendi evimizde bizi ezen göztepe, geçen sene ''gomis'i 2 stoperle durduramayınca, 3. yü almak zorunda kaldık'' diye açıklama yapıyordu. sadece şu açıklamadan, rodrigues'in üzerindeki yükün farkını ayırt etmek mümkün.
yok zam'mış, oynamıyormuş falan. geçin bunları. bu adam bu. bu adam hep bunu oyunu oynadı. adam sağ beki geçse, sağ stoper, sağ stoperi geçse sağ iç oyuncusunu görüyor karşısında ki zaten dribber bir oyuncu değil. hızıyla önünü boşaltıp, içeri girmeye meyilli bir oyuncu. mevcut sistemde koşu yapacağı alanlar bulabilmesi çok zor. böyle bir oyuncuyu çizgiye indirip, daha açık alanda topla buluşturmak yerine 3'lü forvetin bir parçası yapmak tamamen intihar. tüm kanadı idare etmek zorunda kalan bekler için de apayrı bir intihar.
üzerine adam çeken yırtıcı bir forvet olmadıkça 4-3-3 de başarılı olması çok zor. bu oyuncu grubuyla 4-2-3-1 veya 4-4-2'nin sağı dışında bir düzende eski performansına ulaşmasını beklemek anlamsız.
hakkında yazılanların sığlığından da anlaşıldığı üzere belhanda hater'ları, belhanda'nın sakatlığı sonrası boşluğa düşmüş olacak ki yeni günah keçisi olarak kendisini seçmiş. alakalı alakasız her şeyden rodri sorumlu artık. aynı kitle olduğu çok belli, zira yine hiç bir taktiksel, teknik veri yok. gözlem yok, analiz yok, neden/sonuç ilişkisi zaten yok.. var olan tek şey vuramıyo, atamıyo, çekemiyo, top kaptırıyo falan. bunlar belhanda hater'ları işte. şu sığ eleştirileri nerde görsem tanırım.
bunun vuranı, atanı, çekeni, yapanı, hatta bu konuda rakipsiz olanı 200 milyonluk neymar. 4 ay önce dünya kupasında, önce kosta rika maçında gamboa'nın hışımına uğramış, ardından isviçre maçında satsan 2milyon etmeyecek 33 yaşındaki behrami karşısında hiçliğe uzanan performansıyla saç baş yoldurtmakla meşguldü ki, rodrigues'in ezber hareketleri neymar'ın dünya kupası performansı yanında hiç kalır. ama futbol böyle bir oyun.
bazı oyun sistemleri, futbolcunun yapısına uyum sağlamayabiliyor. burada sorunun kendisinde olmadığı da açık zaten ki, şurda sadece 6 ay önce izlediğimiz rodrigues, galatasaray tarihinin en verimli kanatları listesinde ilk 3'e kafadan girer. 200 milyonluk neymar bile şamar oğlanı olabiliyorsa bir turnuvada. taksitlerle 3 milyona aldığın rodrigues için burada eşini ve tüm mal varlığını kumarda en yakın arkadaşına kaptırmış gibi zılgıt çekmeye gerek yok.
salah chelsea'da çöp statüstündeyken, liverpool da premier ligin en önemli oyuncusu oluyor. fernandinho dünyanın en iyi takımı manchester city'in en önemli çarkıyken, brezilya milli takımı casemiro sakatlanınca napıcaz diye tribe giriyor. niye, çünkü futbol böyle bir oyun. her takımın kendi dişlisi, kendi çarkı var. sen ya oyuncuna göre sistem belirleyeceksin, ya da sistemine göre oyuncu alacaksın. bizde ikisi de yok. o yüzdendir ki, ligin en önemli oyuncusu fernando'dan, ligin en formda oyuncusu mariano'ya, en istikrarlısı nagatomo'dan en etkili kanat oyuncusu rodrigues'e kadar formsuz..
öncelikle galatasaray'ın bir forveti yok. tek hücüm alternatifimiz de, hücum silahımız da kendisi. bu sene kendi evimizde bizi ezen göztepe, geçen sene ''gomis'i 2 stoperle durduramayınca, 3. yü almak zorunda kaldık'' diye açıklama yapıyordu. sadece şu açıklamadan, rodrigues'in üzerindeki yükün farkını ayırt etmek mümkün.
yok zam'mış, oynamıyormuş falan. geçin bunları. bu adam bu. bu adam hep bunu oyunu oynadı. adam sağ beki geçse, sağ stoper, sağ stoperi geçse sağ iç oyuncusunu görüyor karşısında ki zaten dribber bir oyuncu değil. hızıyla önünü boşaltıp, içeri girmeye meyilli bir oyuncu. mevcut sistemde koşu yapacağı alanlar bulabilmesi çok zor. böyle bir oyuncuyu çizgiye indirip, daha açık alanda topla buluşturmak yerine 3'lü forvetin bir parçası yapmak tamamen intihar. tüm kanadı idare etmek zorunda kalan bekler için de apayrı bir intihar.
üzerine adam çeken yırtıcı bir forvet olmadıkça 4-3-3 de başarılı olması çok zor. bu oyuncu grubuyla 4-2-3-1 veya 4-4-2'nin sağı dışında bir düzende eski performansına ulaşmasını beklemek anlamsız.
