466
bizim orta okulda bi batuhan vardı. sınıfın en kötü futbol oynayan çocuğuydu, bu yüzden genelde kimse onu seçmez, aldım verdim'i kaybeden batuhan'ı takıma almak zorunda kalırdı. hatta iki takımın toplam oyuncu sayısı tek sayıysa, yani atıyorum 17 çocuk varsa ve biri batuhan'sa, takımlar 8-8 ayrıldıktan sonra kimse batuhan'ı istemez, bir kişi fazla oynamaktansa batuhan'sız oynamayı tercih ederdi. batuhan da bunların farkında olduğu için ve tabi kendi öz hakiki kazmalığından dolayı topu ayağına alınca saçma sapan hareketler yapardı. şut çekerken ayakkabısı fırlar, efendime söyleyeyim döner kendi kalecisine sert geri paslar atardı vs. işte ben 2 aralık 2018 beşiktaş galatasaray maçı'nda sahada batuhan'ı gördüm. ömer'in o bomboş pozisyonda, bolca zamanı varken, kendini topa göre hazırlamışken ve dominant ayağıyla topa vuracakken vücudunun ve suratının aldığı hal aynı bizim kazma batuhan'dı. işin garibi galatasaray futbol takımının beşiktaş deplasmanında kornerleri bu arkadaşa emanetti. kadere bakar mısınız? sakatlık, cezalar bilmem ne derken muğdat-eren-ömer bayram üçlüsünün organize ettiği hücumlarla beşiktaş deplasmanında gol aramak zorunda kaldık. batuhan'ı anmış oldum sayende ömer, facebook'tan arayayım bari kazmayı bi.
