• 911
    bu bir la casa de papel kritiğidir.*

    klasik soygun filmlerinden, dizilerinden farklı olarak ele alınmış olması ile dikkat çekiyor. eğer ki hükümetlerin piyasaya para sürmesi bir soygun değil ise dizideki soygunun da aslında bir soygun olmadığı teması üzerinde durulmuş. yapılmış planın her bölümde evveliyatıyla birlikte verilmesi dizinin sunumunu tatlandırmış. bölümler ilerledikçe hafiften bir devrim kokusu alsak da dizinin bütününe bu doku sirayet edemiyor. özellikle de dizinin sonunun bir aşk hikayesi ile noktalanması bu bağı tamamen koparıyor. dizinin ilginç yanlarından biri rehine soyguncu geriliminin farklı pencereler ile anlatılması. tecavüzcü ile kahraman arasında gelip giden karakterin varlığı diziyi gerçekliğin ekseninde tutuyor. hiçbir şeyin kesin çizgilerle belirli olamayacağını anlatarak bir anlamda derinlik sunuyor. lakin hiçbir derin konunun dibini kazamıyor hikaye. sonunda da alelade bir soygun filmi gibi bitiyor. bu duygu sebebiyle kült olma titrini kaybediyor. derinliğini yitiriyor.

    sürükleyici ve bir çırpıda izlenebilecek dizi arayanlar için ideal seçim. entelektüel anlamda fazlasını beklemek ise hayal kırıklığına yol açabilir.

    keyifli seyirler.
App Store'dan indirin Google Play'den alın