19
ortalama bir fenerbahçelinin fenerbahçe futbol takımı denilince aklına üç şey geliyor ise bunlardan birisi 6-0'lık galatasaray galibiyetidir. zamanında bu galibiyeti çok iyi pazarladılar ve üstüne 20 yıllık bir kadıköy'de yenilmezlik ünvanını ekleyerek en büyük rakiplerine karşı üstünlük kurduk hissiyatı oluşturdular.
fenerbahçe beşiktaş maçında* elleriyle 6 işareti yapan bu çocuklar 6-0'lık maçta hayatta bile değillerdi muhtemelen, üstelik maç galatasaray maçı değil. bu da ne kadar iyi bir pazarlama faaliyeti olduğunun göstergesidir.
buradan bir sosyal sonuç devşirmek çok da kolay değil. onlar daha çocuk, çocuk olmasalar da 6 yapsalar ne olacak ki? neden anneleri-babaları bu durumdan sorumlu tutulsun, bu bir terbiyesizlik midir? fenerbahçeliler kendi içlerinde neden beşiktaş maçında bile galatasaray'ı fi tarihinde yendikleri skoru hatırlama dürtüsüne sahip olduklarını tartışsınlar. o onların problemi.
bence bizler de bu 6-0'la yüzleşebilelim artık. her 6 görüşümüzde cinlerimiz niye tepemize çıkıyor. kendimizle barışık olalım, kendimizle dalga da geçebilelim. bu kadar "yaman" olmak zorunda değiliz. rahat olalım.
sırf 6 gördük diye istiklal marşına kadar bağlıyoruz olayı farkında mıyız? sanki hiç elimizi kalbimize götürmedik bu marşlarda. sanki hiç omuz omuza durmadık hazır ol'da durmak yerine. sanki hiç zafer işareti yapmadık da...
kaldı ki istiklal marşına saygı duymanın yolu hazır kıta olmaktan geçmez. bunun bir adım ötesi sizden bir yaş bile büyük olan birine karşı yaşlıya saygıdan ayaklarını topla, hazır ol'a geç mantığıdır. saygı şeklen olan bir şey değildir. bizim toplumda her şeyin kolay yolunu bulmak adeti var. saygı göstermenin de kolay yolu şeklen ayağa kalkmak, hazır ol'a geçmek. oysa ki marşa saygı göstermek istiyorsan, önce anlamını bil. hangi sebeple yazıldığını bil. bestesini sözlerine uydurabil. "larda yüzen alsancak" ne demek diye geçti benim çocukluk yıllarım.
yaşlıya saygı göstermek istiyorsan başarılarınla onurlandır onu. gurur duyabilsin. ne o. bir baltaya sap olamadı ama saygılı çocuk. öyle bir dünya yok! ama öyle bir ülke var maalesef...
çocuklara istiklal marşı'nın önemini anlatmaktan evvel istiklal marşı'nda kıpırdamamayı öğretmeye devam demek ki.
fenerbahçe beşiktaş maçında* elleriyle 6 işareti yapan bu çocuklar 6-0'lık maçta hayatta bile değillerdi muhtemelen, üstelik maç galatasaray maçı değil. bu da ne kadar iyi bir pazarlama faaliyeti olduğunun göstergesidir.
buradan bir sosyal sonuç devşirmek çok da kolay değil. onlar daha çocuk, çocuk olmasalar da 6 yapsalar ne olacak ki? neden anneleri-babaları bu durumdan sorumlu tutulsun, bu bir terbiyesizlik midir? fenerbahçeliler kendi içlerinde neden beşiktaş maçında bile galatasaray'ı fi tarihinde yendikleri skoru hatırlama dürtüsüne sahip olduklarını tartışsınlar. o onların problemi.
bence bizler de bu 6-0'la yüzleşebilelim artık. her 6 görüşümüzde cinlerimiz niye tepemize çıkıyor. kendimizle barışık olalım, kendimizle dalga da geçebilelim. bu kadar "yaman" olmak zorunda değiliz. rahat olalım.
sırf 6 gördük diye istiklal marşına kadar bağlıyoruz olayı farkında mıyız? sanki hiç elimizi kalbimize götürmedik bu marşlarda. sanki hiç omuz omuza durmadık hazır ol'da durmak yerine. sanki hiç zafer işareti yapmadık da...
kaldı ki istiklal marşına saygı duymanın yolu hazır kıta olmaktan geçmez. bunun bir adım ötesi sizden bir yaş bile büyük olan birine karşı yaşlıya saygıdan ayaklarını topla, hazır ol'a geç mantığıdır. saygı şeklen olan bir şey değildir. bizim toplumda her şeyin kolay yolunu bulmak adeti var. saygı göstermenin de kolay yolu şeklen ayağa kalkmak, hazır ol'a geçmek. oysa ki marşa saygı göstermek istiyorsan, önce anlamını bil. hangi sebeple yazıldığını bil. bestesini sözlerine uydurabil. "larda yüzen alsancak" ne demek diye geçti benim çocukluk yıllarım.
yaşlıya saygı göstermek istiyorsan başarılarınla onurlandır onu. gurur duyabilsin. ne o. bir baltaya sap olamadı ama saygılı çocuk. öyle bir dünya yok! ama öyle bir ülke var maalesef...
çocuklara istiklal marşı'nın önemini anlatmaktan evvel istiklal marşı'nda kıpırdamamayı öğretmeye devam demek ki.
