34
büyük bir tevazu örneği gösteren eski italyan yıldız futbolcu. özellikle bizim futbol kültürümüzle kıyaslayınca (pek böyle bir örnek hatırlamıyorum), şahsen çok takdir ettim. çeşitli takımlarda teknik direktörlük yaptı bu adam, ama çok dikiş tutturamadı. "bu saatten sonra 2.adam olmayı kabul etmem" egoları yapmadan, efsane olduğu kulübün yardımcı hocalık teklifini kabul etmiş. şunu bizim efsane oyuncularımızdan bile görebileceğimizi sanmıyorum, yani bülent korkmaz'ın, hagi'nin, onları geçtim okan buruk'un bu saatten sonra bizde yardımcı hocalık yapacağını sanmıyorum ne olursa olsun. kabul etmezler diye şımarıklık ego vs anlamında demiyorum, ama kabul etmek büyük bir tevazudur, takdir edilesidir.
