1034
(bkz: #2457399) istinaden.
benim bir arkadaş var lisede aynı futbol klübünde oynuyorduk. biraz kırıktı ama iyi çocuktu harun abi. neyse bu harun sonradan trans oldu. ama öyle böyle değil yani. bilmesem ben yürürüm o kadar taş oldu.adı da hayal yapmış. tabi bilmeyen adama o hayal, karabasan olabilir o ayrı mesele. hayat bu ya, geçen gün yolda denk geldik.
"ulan" dedim harun abiye, "taş gibi adamsın." "vallahi çevrendeki kızlara acıyorum. ne biçim psikolojik yıkım oluyordur."
kıkırdadı harun abi. "yok be güzelim" dedi uzun parliamentinden bir nefes alarak. "söylemiyorum insanlara. malum ülke henüz böyle şeyleri rahat kaldıramıyor. hem iş,güç için de sıkıntı oluyor"
"e zor olmuyor mu öyle harun abi?" dedim. "sana yürüdüklerinde, ki eminim yürüyorlardır, sonrasında nasıl oluyor?"
harun abi yine bir kıkırdadı, armani çantasından son model i phone çıkmasına tabi ki şaşırmadım. vardı "bu tarz" özel zevkleri olan insanlar sonuçta. harun abi güzel para kazanmanın yolunu bulmuştu belli ki.
"bak" dedi ve yanıma yaklaştı. whatsapp mesajlarını okuyunca , tahminlerimin gerçekliğini anladım.
"e abi dedim sen yolunu bulmuşsun. daha sana bir şey olmaz."
"yok, bu işler tehlikeli işler dedi" harun abi. "o yüzden bu işleri yaparken süper kahraman gibi olman gerekir."
affallayarak ona baktım. özel yapım kirpiklerinden doğal yeşil gözleri parlıyordu. "nasıl yani?" dedim. "pelerinle falan mı sevişiyorsun abi ne yapıyorsun?"
harun abi yine kıkırdadı. sigarasının son nefesini çekip "şapşal" dedi. "o şekilde değil."
"bu işleri yapıyorsan ayrıca normal bir mesleğin olacak, insanları şüphelendirmeyeceksin."
anlamıştım ne demek istediğini, adının çıkması işler için kötü oluyor demek ki.
"ee dedim abi sen ne yapıyorsun gerçek kimliğin ortaya çıkmasın diye?"
harun abi ısrarla çalan telefonunu açıp çok kısa bir şekilde "evet,cumartesi akşamı sadece ikimiz olacağız büyük ihtimalle" dedi birine. ve telefonu kapattı.
"genellikle sürekli iş değiştiriyorum ince ayar" dedi. "ne de olsa para ihtiyacım yok. sağa sola stajyer olarak girip, takılıyorum öyle."
bu sefer kıkırdama sırası bendeydi. "ee abi baksana sürekli iş peşindesin. her akşam cumartesi akşamı gibi geçerse tabi para ihtiyacın olmaz." harun abi içini çekti. "yok güzelim" dedi. "bu, son staj yaptığım yerden bir çocuk. beni göreli daha 2-3 gün oldu ama pek bir hevesli. 2 hafta sonra da stajı bitiyormuş. ben de gitmeden ona bir güzellik yapayım diyorum. bu da benim yeni eğlencem. gittiğim yerlerde illa ki birine böyle ufak bir sürpriz yapıyorum."
yapacağı güzelliğin sonunun nasıl bitebileceği ihtimalini düşününce istemsizce bir kahkaha patlattım. "gerçekten muhteşem bir sürpriz olacak bu arkadaşa" dedim. empati yapınca dehşete düşüren bu durum , uzaktan bakınca pek bir eğlenceli olabiliyormuş.
ondan sonra havadan sudan konuştuk biraz. meğersem bizim oralara geri taşınmış. bir kaç gün içinde elbet görürüm harun abiyi. bakalım nasıl bir sürprizle karşılaşmış zavallı stajyer kardeşimiz diye.
benim bir arkadaş var lisede aynı futbol klübünde oynuyorduk. biraz kırıktı ama iyi çocuktu harun abi. neyse bu harun sonradan trans oldu. ama öyle böyle değil yani. bilmesem ben yürürüm o kadar taş oldu.adı da hayal yapmış. tabi bilmeyen adama o hayal, karabasan olabilir o ayrı mesele. hayat bu ya, geçen gün yolda denk geldik.
"ulan" dedim harun abiye, "taş gibi adamsın." "vallahi çevrendeki kızlara acıyorum. ne biçim psikolojik yıkım oluyordur."
kıkırdadı harun abi. "yok be güzelim" dedi uzun parliamentinden bir nefes alarak. "söylemiyorum insanlara. malum ülke henüz böyle şeyleri rahat kaldıramıyor. hem iş,güç için de sıkıntı oluyor"
"e zor olmuyor mu öyle harun abi?" dedim. "sana yürüdüklerinde, ki eminim yürüyorlardır, sonrasında nasıl oluyor?"
harun abi yine bir kıkırdadı, armani çantasından son model i phone çıkmasına tabi ki şaşırmadım. vardı "bu tarz" özel zevkleri olan insanlar sonuçta. harun abi güzel para kazanmanın yolunu bulmuştu belli ki.
"bak" dedi ve yanıma yaklaştı. whatsapp mesajlarını okuyunca , tahminlerimin gerçekliğini anladım.
"e abi dedim sen yolunu bulmuşsun. daha sana bir şey olmaz."
"yok, bu işler tehlikeli işler dedi" harun abi. "o yüzden bu işleri yaparken süper kahraman gibi olman gerekir."
affallayarak ona baktım. özel yapım kirpiklerinden doğal yeşil gözleri parlıyordu. "nasıl yani?" dedim. "pelerinle falan mı sevişiyorsun abi ne yapıyorsun?"
harun abi yine kıkırdadı. sigarasının son nefesini çekip "şapşal" dedi. "o şekilde değil."
"bu işleri yapıyorsan ayrıca normal bir mesleğin olacak, insanları şüphelendirmeyeceksin."
anlamıştım ne demek istediğini, adının çıkması işler için kötü oluyor demek ki.
"ee dedim abi sen ne yapıyorsun gerçek kimliğin ortaya çıkmasın diye?"
harun abi ısrarla çalan telefonunu açıp çok kısa bir şekilde "evet,cumartesi akşamı sadece ikimiz olacağız büyük ihtimalle" dedi birine. ve telefonu kapattı.
"genellikle sürekli iş değiştiriyorum ince ayar" dedi. "ne de olsa para ihtiyacım yok. sağa sola stajyer olarak girip, takılıyorum öyle."
bu sefer kıkırdama sırası bendeydi. "ee abi baksana sürekli iş peşindesin. her akşam cumartesi akşamı gibi geçerse tabi para ihtiyacın olmaz." harun abi içini çekti. "yok güzelim" dedi. "bu, son staj yaptığım yerden bir çocuk. beni göreli daha 2-3 gün oldu ama pek bir hevesli. 2 hafta sonra da stajı bitiyormuş. ben de gitmeden ona bir güzellik yapayım diyorum. bu da benim yeni eğlencem. gittiğim yerlerde illa ki birine böyle ufak bir sürpriz yapıyorum."
yapacağı güzelliğin sonunun nasıl bitebileceği ihtimalini düşününce istemsizce bir kahkaha patlattım. "gerçekten muhteşem bir sürpriz olacak bu arkadaşa" dedim. empati yapınca dehşete düşüren bu durum , uzaktan bakınca pek bir eğlenceli olabiliyormuş.
ondan sonra havadan sudan konuştuk biraz. meğersem bizim oralara geri taşınmış. bir kaç gün içinde elbet görürüm harun abiyi. bakalım nasıl bir sürprizle karşılaşmış zavallı stajyer kardeşimiz diye.
