2333
son yılların en overrate edilen kulübüydü. saçma sapan övülüyordu ve 17-18 sezonunu ligin en iyi ve geniş kadrosuna sahip olmasına rağmen 4. sırada bitirerek sert bir tokat yedi.
beşiktaş'ın herhangi bir futbol aklı yok. bir yapılanma, sistem, oyun derdi ile hareket eden bir kulüp değil. bunun birinci sebebi şenol güneş. şenol güneş, transferde esas belirleyici değil. istediği veya veto ettiği oyuncular olabiliyor ama işlerin yürüme şekline bakarsak iradi olarak karar verici konumda biri değil. mesela burak yılmaz'ı istiyorsan aldırırsın veya lens'i istemiyordu falan deniyor o zaman katiyetle red edersin ve transferini engellersin vs.
bu bir sorundur. guardiola'nın veya klopp'un transferde böyle ikincil kalma olasılığı var mı? çoğu oyuncuya esas olarak izleyip, karar veren ve aldıran teknik direktörlerdir. doğru veya yanlış. belli bir oyun planı ve buna uygun oyuncuları almak isterler. beşiktaş'ta böyle bir işleyiş yok. peki teknik direktör karışmıyorsa -ki olabilir - o zaman kulübün başka bir futbol aklı olması lazım. beşiktaş'ta var mı? yok. fikret orman ve etrafındaki yöneticiler transferleri yapıyor. çoğu zaman menejer kaynaklı işler.
son dönemde yaptığı transferler fikir verecektir zaten.
vagner love: cenk gitti, forvet lazım. bu adam süper ligin gol kralı, adaptasyon sorunu olmaz vs... hiç alanya nasıl oynayan bir takım, beşiktaş nasıl oynuyor veya vagner love yedek kalınca düşer mi falan hiç etüt edilmemiş.
cyle larin: atiba referanslı bir transfer.
domagoj vida: fırsat transferi olarak bakarsak kötü değil ama herhangi bir yarayı kapatacak, nasıl bir katkı sunar gibi bir analiz yine yok. pepe ile benzer özellikte bir oyuncu.
matej mitrovic: hırvatistan milli takım stoperi etiketinden dolayı alınan bir oyuncu. nasıl bir takımda performans veriyor, biz nasıl oynuyoruz falan yine önemsenmemiş belli.
alvaro negredo: mario gomez - aboubakar nasıl oyunculardı bu negredo nasıl bir oyuncu falan yine bakılmamış. sağlam bir kariyer ve şenol güneş her türlü forvetten verim alıyor rehavetiyle elde patladı.
jeremain lens: rakibimizin en iyi oyuncusu, bize de bir kanat oyuncusu lazım vs gibi bir transfer. tamamen popülist bir iş. bu herif madem iyiydi ne diye premier league'de kalamıyor, takımın yıldızı olmadığında falan nasıl bir ruh haline bürünür hiç irdelenmeden alınmış.
velhasıl son 2-2.5 senede bu şekilde 4-5 tane transfer sayabiliyorsan bu işin salla pati gittiğini gösterir. beşiktaş zar atıyordu. aboubakar kısmen tuttu, negredo tutmadı. çünkü bu gibi tutup - tutmama mevzusunu aza indirgeyecek bir oyun planı çerçevesinde gitmiyorlar.
pepe - adriano tarzı transferler üzerinden övülebilir ama bunlar zaten a kalite oyuncu. her formasyonda her takımda iyi oynayacak oyuncular. bu transferler de senin futbol aklını göstermez. pepe'yi türkiye'de herkes almak isterdi bu maliyet ve şartlar ile ilgili. fırsatları iyi kullandılar. fikret orman'ın zaten maliyetler ve iş bitirme konusunda çok bir eleştiri almıyor. ama diğer konularda çok eksik ve kendisi dışında bir çözüm geliştirmiyor. önder özen ve serkan reçber'i televizyonda izleyip beğenip yetkilendiriyor. doğrudan profesyonel kişilerle değil, önceden söylediğim gibi popülist bir şekilde televizyonda görüp beğendiği adamları getiriyor bunlar da sorgulanabilecek şeyler. muadilleri aziz yıldırım ve dursun özbek gibi iki birbirinden beter başkan olunca parlıyordu ama artık böyle rakipleri yok.
oynadıkları oyunun ilizyonuna gelince; 15-16 sezonu gerçekten kaliteli oynadılar ancak 16 yazında bu plansızlık ve zar atma hali ayan beyan ortaydı. jose sosa ve mario gomez'in yerine talisca ve aboubakar gibi hiç alakasız iki hamle yapmak, hiçbir yedek planın olmadığını gösterdi. 16-17 sezonunda galatasaray ve fenerbahçe rezalet durumduydı. birinde küsen ve yönetimi suçlayan advoocat diğerinde riekerink - tudor ikilisi ile çalkantılı bir durum. 16-17'de başakşehir 1-2 kırılma maçını iyi götürse şampiyon bile olabilirdi ancak camia ve tribün iteklemesiyle beşiktaş kazandı ama oyunu kaybetmişlerdi ve iş bireyselliğe dönüyordu.
17-18 sezonunda ise ilizyonun en temel sebebi şampiyonlar ligi performansıydı. karşılarında genç, yapılanan, sezon içerisinde gelişim göstermesi beklenen takımlar vardı. savunma anlayışı oturmamış ve tedbir yaratmaktan çok; kendi oyunlarını olgunlaştırmaya, test etmeye uğraşan ekiplerdi.
17-18 sezonunda mesela konya, marsilya'yı avrupa ligi grup maçında yendi. o marsilya sonra gitti avrupa liginde final oynadı. veya 16 yazında, fenerbahçe monaco'yu şampiyonlar ligi ön elemesinde emenike ile falan eleyecekti. buna benzer alt ölçekte bir başarıyı beşiktaş'ta yaşadı ama bunu hem etüt edecek bir futbol aklı yoktu hem de medyanın coşturmasıyla böyle bir ortam oluşmadı. ligin ikinci yarısı can havliyle toparlandılar ama oyun kalitesinden çok yüksek kaliteyi maksimize etme üzerinden bir durumdu. zaten 15-16 sezonunda atiba - oğuzhan - sosa - gomez üzerinden bir oyun tasarlanmışken; 17-18 sezonunda q7, talisca ve babel gibi oyuncuların başrole soyunduğu, daha bireysel bir futbol vardı. aşırı derecede kenar ortaların kullanıldığı falan bir şey oynadılar. 5 büyük ligin zirve takımları arasında bu kadar kenardan orta açan bir takım yok. kimsenin oynamadığı verimsiz bir şey.
ez cümle bu zar atılarak elde edilen başarı yanılsaması bitti. sefa dönemi de bitiyor ve maliyetler düşecek. beşiktaş yönetimi ve taraftarında lig 4.lüğünü sadece forvet performansına endeksli görerek saha içi ve dışı yapısal sorunları görmezden gelmeye çalışması çok hoş. bu transfer şekli ve 15-16 sezonu oyununu yaratmaktan ziyade, iyi bir forvet transferi ile hallolacak bir çözüm tahayyülü saçma sapan kibirlerinin devam ettiği ve basit bir kaza sanrısında olduklarını gösteriyor. tabi yeni sezon adına en belirleyici kısım şenol güneş'in durumu. küsmeye, darılmaya ve dağılmaya çok müsait bir insanın sezon başlangıcı ve sezon devamında belli başlı sıkıntılardaki tavrı önemli. şenol trabzon'daki 12-13 sezonundaki benzeri bir havaya girerse acayip taşşak geçilecekleri berbat bir sezonda yaşayabilirler.
beşiktaş'ın herhangi bir futbol aklı yok. bir yapılanma, sistem, oyun derdi ile hareket eden bir kulüp değil. bunun birinci sebebi şenol güneş. şenol güneş, transferde esas belirleyici değil. istediği veya veto ettiği oyuncular olabiliyor ama işlerin yürüme şekline bakarsak iradi olarak karar verici konumda biri değil. mesela burak yılmaz'ı istiyorsan aldırırsın veya lens'i istemiyordu falan deniyor o zaman katiyetle red edersin ve transferini engellersin vs.
bu bir sorundur. guardiola'nın veya klopp'un transferde böyle ikincil kalma olasılığı var mı? çoğu oyuncuya esas olarak izleyip, karar veren ve aldıran teknik direktörlerdir. doğru veya yanlış. belli bir oyun planı ve buna uygun oyuncuları almak isterler. beşiktaş'ta böyle bir işleyiş yok. peki teknik direktör karışmıyorsa -ki olabilir - o zaman kulübün başka bir futbol aklı olması lazım. beşiktaş'ta var mı? yok. fikret orman ve etrafındaki yöneticiler transferleri yapıyor. çoğu zaman menejer kaynaklı işler.
son dönemde yaptığı transferler fikir verecektir zaten.
vagner love: cenk gitti, forvet lazım. bu adam süper ligin gol kralı, adaptasyon sorunu olmaz vs... hiç alanya nasıl oynayan bir takım, beşiktaş nasıl oynuyor veya vagner love yedek kalınca düşer mi falan hiç etüt edilmemiş.
cyle larin: atiba referanslı bir transfer.
domagoj vida: fırsat transferi olarak bakarsak kötü değil ama herhangi bir yarayı kapatacak, nasıl bir katkı sunar gibi bir analiz yine yok. pepe ile benzer özellikte bir oyuncu.
matej mitrovic: hırvatistan milli takım stoperi etiketinden dolayı alınan bir oyuncu. nasıl bir takımda performans veriyor, biz nasıl oynuyoruz falan yine önemsenmemiş belli.
alvaro negredo: mario gomez - aboubakar nasıl oyunculardı bu negredo nasıl bir oyuncu falan yine bakılmamış. sağlam bir kariyer ve şenol güneş her türlü forvetten verim alıyor rehavetiyle elde patladı.
jeremain lens: rakibimizin en iyi oyuncusu, bize de bir kanat oyuncusu lazım vs gibi bir transfer. tamamen popülist bir iş. bu herif madem iyiydi ne diye premier league'de kalamıyor, takımın yıldızı olmadığında falan nasıl bir ruh haline bürünür hiç irdelenmeden alınmış.
velhasıl son 2-2.5 senede bu şekilde 4-5 tane transfer sayabiliyorsan bu işin salla pati gittiğini gösterir. beşiktaş zar atıyordu. aboubakar kısmen tuttu, negredo tutmadı. çünkü bu gibi tutup - tutmama mevzusunu aza indirgeyecek bir oyun planı çerçevesinde gitmiyorlar.
pepe - adriano tarzı transferler üzerinden övülebilir ama bunlar zaten a kalite oyuncu. her formasyonda her takımda iyi oynayacak oyuncular. bu transferler de senin futbol aklını göstermez. pepe'yi türkiye'de herkes almak isterdi bu maliyet ve şartlar ile ilgili. fırsatları iyi kullandılar. fikret orman'ın zaten maliyetler ve iş bitirme konusunda çok bir eleştiri almıyor. ama diğer konularda çok eksik ve kendisi dışında bir çözüm geliştirmiyor. önder özen ve serkan reçber'i televizyonda izleyip beğenip yetkilendiriyor. doğrudan profesyonel kişilerle değil, önceden söylediğim gibi popülist bir şekilde televizyonda görüp beğendiği adamları getiriyor bunlar da sorgulanabilecek şeyler. muadilleri aziz yıldırım ve dursun özbek gibi iki birbirinden beter başkan olunca parlıyordu ama artık böyle rakipleri yok.
oynadıkları oyunun ilizyonuna gelince; 15-16 sezonu gerçekten kaliteli oynadılar ancak 16 yazında bu plansızlık ve zar atma hali ayan beyan ortaydı. jose sosa ve mario gomez'in yerine talisca ve aboubakar gibi hiç alakasız iki hamle yapmak, hiçbir yedek planın olmadığını gösterdi. 16-17 sezonunda galatasaray ve fenerbahçe rezalet durumduydı. birinde küsen ve yönetimi suçlayan advoocat diğerinde riekerink - tudor ikilisi ile çalkantılı bir durum. 16-17'de başakşehir 1-2 kırılma maçını iyi götürse şampiyon bile olabilirdi ancak camia ve tribün iteklemesiyle beşiktaş kazandı ama oyunu kaybetmişlerdi ve iş bireyselliğe dönüyordu.
17-18 sezonunda ise ilizyonun en temel sebebi şampiyonlar ligi performansıydı. karşılarında genç, yapılanan, sezon içerisinde gelişim göstermesi beklenen takımlar vardı. savunma anlayışı oturmamış ve tedbir yaratmaktan çok; kendi oyunlarını olgunlaştırmaya, test etmeye uğraşan ekiplerdi.
17-18 sezonunda mesela konya, marsilya'yı avrupa ligi grup maçında yendi. o marsilya sonra gitti avrupa liginde final oynadı. veya 16 yazında, fenerbahçe monaco'yu şampiyonlar ligi ön elemesinde emenike ile falan eleyecekti. buna benzer alt ölçekte bir başarıyı beşiktaş'ta yaşadı ama bunu hem etüt edecek bir futbol aklı yoktu hem de medyanın coşturmasıyla böyle bir ortam oluşmadı. ligin ikinci yarısı can havliyle toparlandılar ama oyun kalitesinden çok yüksek kaliteyi maksimize etme üzerinden bir durumdu. zaten 15-16 sezonunda atiba - oğuzhan - sosa - gomez üzerinden bir oyun tasarlanmışken; 17-18 sezonunda q7, talisca ve babel gibi oyuncuların başrole soyunduğu, daha bireysel bir futbol vardı. aşırı derecede kenar ortaların kullanıldığı falan bir şey oynadılar. 5 büyük ligin zirve takımları arasında bu kadar kenardan orta açan bir takım yok. kimsenin oynamadığı verimsiz bir şey.
ez cümle bu zar atılarak elde edilen başarı yanılsaması bitti. sefa dönemi de bitiyor ve maliyetler düşecek. beşiktaş yönetimi ve taraftarında lig 4.lüğünü sadece forvet performansına endeksli görerek saha içi ve dışı yapısal sorunları görmezden gelmeye çalışması çok hoş. bu transfer şekli ve 15-16 sezonu oyununu yaratmaktan ziyade, iyi bir forvet transferi ile hallolacak bir çözüm tahayyülü saçma sapan kibirlerinin devam ettiği ve basit bir kaza sanrısında olduklarını gösteriyor. tabi yeni sezon adına en belirleyici kısım şenol güneş'in durumu. küsmeye, darılmaya ve dağılmaya çok müsait bir insanın sezon başlangıcı ve sezon devamında belli başlı sıkıntılardaki tavrı önemli. şenol trabzon'daki 12-13 sezonundaki benzeri bir havaya girerse acayip taşşak geçilecekleri berbat bir sezonda yaşayabilirler.
