460
dünya kupasına gitmeleri lüzumsüz değildir, aksine elzemdir. hiçkimseyi izleyemeyecek olsalar, hiçbirşey yapmayacak olsalar bile katılmaları gerekir. en azından bu işler nasıl yapılır öğrenmiş oluruz.
insanlar istiyor ki bu komite futbolcuyu bulsun, bulurken ilk keşfeden bunlar olsun, sonra adam hayvan gibi performans göstersin sonra onu 100 milyona okutalım. çoğu taraftar gözünde bu komitenin bundan başka amacı yok ve olamaz da. birini 100 milyona okutmak, amaç bu.
bunları hedeflerken o kadar bilmediğimiz şey vardır ki. yanlış anlaşılmasın scout komitesinin içinde değilim sadece empati yapmaya çalışıyorum; dursun özbek yönetiminde bu adamlar 7 ay maaş almadan çalıştılar değil mi? şimdi sen ben olsak? galatasaray için maaş almadan çalışacak çok adam vardır bundan eminim ama mali durumun el vermiyorsa nasıl çalışırsın? çok kuvvetle muhtemel kendi mesleğini yapıp oradan para kazanacaksın, galatasaray diye de sineye çekip devam edeceksin. yani scout işi maddi getirisnden kaynaklı ikinci iş veya ek iş durumuna düşecek.
bu zaten sürdürülebilir bir sistem değil.
sonra bayram tutumludiye bir gerçek var. son transfer sezonunda kaç para verildiği çarşaf çarşaf ortaya serildi. eski yönetim de bu adama çanak tutmuş.
sen neresindesin bu işin sıfatın ne? kim takacak seni? bayram turumlu özelinde türkiyedeki paraya doymaz menejerlerden bahsediyorum.
sonra, hatırlayın türkiyede oynayan oyuncuların altyapı eksikliği var. arda bile demedi mi ispanya’ya ilk gittiğinde 4-4-2 yi oynamayı ben atletico’da öğrendim diye. çok temel eksikliği olan hangi türk futbolcuya kefil olup transfer edilmesi için referans olacaksın? sonra, bu işin bir sistemi yok ki. gel diyorlar geliyorsun git diyorlar gidiyorsun. tudor dursun efendiyi ikna etmiş olsa ve bunlardan bi cacık olmaz dese gönderiliyorsun. o kadar emek gitti. arkasından fatih terim gelse ya o çocuklar işe yarar dese geri geliyorsun falan. böyle saçma bir durum.
türkiye’nin durumu da var. yabancı oyuncu kısıtı diye bir şey var önünde. fiziksel engelliyor seni. sonra başarı odaklı bakış açısı var. futbol kalitesinden bağımsız. futbolcuları çok erken yaşlarda tanımak zorundasın artık. çocuk yaştaki futbolcular kendine yüklenen bu sorumluluğu kaldırabilecek mi? taraftar baskısını kaldırabilecekler mi bilmiyorsun?
galatasaray’ın kendi gerçeği var. kulüp borç batağında, 1 kuruşu çöpe atılmaması lazım. bu şartlarda transfer yapmak zorundasın ve fanatik taraftarsın. kahrolmaz mısın işler yanlış gittiğinde. sonra kulüp yöneticileri konusu var. ortalama 2 yılda herkes değişiyor. abdürrahim beye derdini anlatırsın da adnan öztürk kovar adamı.
sonuç olarak şunu demek istiyorum: galatasaray, scouting işinde sınıfta kaldıysa, kulüp olarak sınıfta kalmıştır. bu işten de gözlemcisinden teknik heyetine başkanına kadar herkes sorumludur. başarısızlığı bir kişiye bir geuba tükşemek işin en kolay tarafı. başarı istiyorsak, sistem istiyorsak herkes kendine çeki düzen verecek.
insanlar istiyor ki bu komite futbolcuyu bulsun, bulurken ilk keşfeden bunlar olsun, sonra adam hayvan gibi performans göstersin sonra onu 100 milyona okutalım. çoğu taraftar gözünde bu komitenin bundan başka amacı yok ve olamaz da. birini 100 milyona okutmak, amaç bu.
bunları hedeflerken o kadar bilmediğimiz şey vardır ki. yanlış anlaşılmasın scout komitesinin içinde değilim sadece empati yapmaya çalışıyorum; dursun özbek yönetiminde bu adamlar 7 ay maaş almadan çalıştılar değil mi? şimdi sen ben olsak? galatasaray için maaş almadan çalışacak çok adam vardır bundan eminim ama mali durumun el vermiyorsa nasıl çalışırsın? çok kuvvetle muhtemel kendi mesleğini yapıp oradan para kazanacaksın, galatasaray diye de sineye çekip devam edeceksin. yani scout işi maddi getirisnden kaynaklı ikinci iş veya ek iş durumuna düşecek.
bu zaten sürdürülebilir bir sistem değil.
sonra bayram tutumludiye bir gerçek var. son transfer sezonunda kaç para verildiği çarşaf çarşaf ortaya serildi. eski yönetim de bu adama çanak tutmuş.
sen neresindesin bu işin sıfatın ne? kim takacak seni? bayram turumlu özelinde türkiyedeki paraya doymaz menejerlerden bahsediyorum.
sonra, hatırlayın türkiyede oynayan oyuncuların altyapı eksikliği var. arda bile demedi mi ispanya’ya ilk gittiğinde 4-4-2 yi oynamayı ben atletico’da öğrendim diye. çok temel eksikliği olan hangi türk futbolcuya kefil olup transfer edilmesi için referans olacaksın? sonra, bu işin bir sistemi yok ki. gel diyorlar geliyorsun git diyorlar gidiyorsun. tudor dursun efendiyi ikna etmiş olsa ve bunlardan bi cacık olmaz dese gönderiliyorsun. o kadar emek gitti. arkasından fatih terim gelse ya o çocuklar işe yarar dese geri geliyorsun falan. böyle saçma bir durum.
türkiye’nin durumu da var. yabancı oyuncu kısıtı diye bir şey var önünde. fiziksel engelliyor seni. sonra başarı odaklı bakış açısı var. futbol kalitesinden bağımsız. futbolcuları çok erken yaşlarda tanımak zorundasın artık. çocuk yaştaki futbolcular kendine yüklenen bu sorumluluğu kaldırabilecek mi? taraftar baskısını kaldırabilecekler mi bilmiyorsun?
galatasaray’ın kendi gerçeği var. kulüp borç batağında, 1 kuruşu çöpe atılmaması lazım. bu şartlarda transfer yapmak zorundasın ve fanatik taraftarsın. kahrolmaz mısın işler yanlış gittiğinde. sonra kulüp yöneticileri konusu var. ortalama 2 yılda herkes değişiyor. abdürrahim beye derdini anlatırsın da adnan öztürk kovar adamı.
sonuç olarak şunu demek istiyorum: galatasaray, scouting işinde sınıfta kaldıysa, kulüp olarak sınıfta kalmıştır. bu işten de gözlemcisinden teknik heyetine başkanına kadar herkes sorumludur. başarısızlığı bir kişiye bir geuba tükşemek işin en kolay tarafı. başarı istiyorsak, sistem istiyorsak herkes kendine çeki düzen verecek.
