29
ah çoçukluğum ah. ne kadar da güzeldi o zamanlar herkes daha umut dolu daha güzeldi. mahallede top peşinde koşmaktı tek hayalimiz, belki de çoçuk olmanın en güzel olduğu son dönemlerdi. tatil günlerinde sabah gözünü açıp bişeyler yedikten hemen sonra kapı önlerinde toplanırdık mahallenin bütün çocukları. ortaklaşa para biriktirilerek alınan topu her hafta birinin eve götürdüğü ve o hafta boyuncu topa göz kulak olmasıyla geçen günler. her maçta her çocuğun ayrı ayrı futbolcu isimlerine sahip olması 95-00 yılları arasında bir çocuksanız ve eğer galatasaray sevdası da sarmışsa ruhunuzu hagi ve hakan şükür'den başkası olamazdınız ki. bir çocuk olarak yaşanan o güzel günleri çok özlüyorum sözlük. hagi'yi hakan'ı taffarel' popescu'yu sabri ugan'ın de dediği gibi nasıl anlatalım ki bu golü size, işte bende nasıl anlatayım ki o günleri size.
