2547
eylül 2017 gibiydi sanırım, izmir havalimanında uçağı bekliyordum. aynı gün beşiktaş'ın istanbul'da şampiyonlar ligi maçı vardı, havalimanında çok sayıda beşiktaş formalı insan bekliyordu. yürüyüşleri, konuşmaları özgüven kaynıyor tabi, ''sizin devriniz geçti renkliler, uzun süre kupa yok size, domine ettik len'' modundalar. tiplere dikkatli bakınca çoğunun 30-40 yaş aralığında adamlar olduğunu görmüştüm. sonra da düşündüm, bu herifler hayatlarında bu yaşlarında belki de ilk kez yaşıyor şu gururu, özgüveni. elbette daha önce şampiyonluk gördüler ama ülkenin en iyisi gibi hissetmek, avrupa maçını dört gözle beklemek, tüm gözleri üzerinde hissetmek... bunları ilk kez yaşadılar. ben 29 yaşında bir galatasaraylı olarak, çokça yaşadım o dönemi, ülkenin batıya açılan penceresi olma hissini. 2017/18 şampiyonluğumuzla beraber tekrar diyebiliyoruz mesela ''biz döndük şampiyonlar ligi'' diye. bir beşiktaşlı, bir fenerbahçeli şu lafa çok uzaklar, gerisi zaten yok. rekabet tabi ki olacak, birbirimizi kızdıracağız, laf sokacağız vs ama, bir de gerçekler var, onlara ters laflar etmemek lazım... dominasyonmuş, fatih terim nerede kalmıştık diyene kadar sürer ancak işte... *
