galatasaray sözlük edebiyat kulübü

"bazen kendimi kimsesiz bir çocuk gibi hissediyorum... evden çok uzaklarda. ikiye dört bir oda. küçük bir pencere. köşede bir tuvalet ve ayna. ışık, daima ışık, gözü yakan, gündüzü geceye katan. bir hücrede tek başına bir adam; ama zihni kalabalık. öyle kalabalık ve karışık ki ceza olsun diye kapatıldığı bu hücre, onun insanlardan, acımasız dünyadan kaçabildiği tek yer. zaten onun tek arzusu da yalnız kalabilmek."

hubert selby jr. *