5460
gece yatmadan önce son son sözlüğe girip öyle yatayım dedim. şimdi anladığım kadarıyla kendisiyle ilgili bazı tereddütler hasıl olmuş. o zaman şöyle açıklayayım:
96'da üniversiteye başladığımda izmirde bizim grubun 1 kişi hariç hepsi galatasaraylıydı. ama hepimiz çok sağlamdık. 96-2001 arası kaçırdığım galatasaray maç sayısı bir elin parmaklarını geçmez. doğal olarak hagi beynime kazınmıştır.
ilk önce siz hagiyi yaptığı asist veya attığı goller üzerinden kıyaslıyorsanız veya o rakamlara yakın skor yapmış birini hagiyle mukayese ediyorsanız olayı komple yanlış anlamışsınız demektir. elbette şimdi oturup videolardan attığı golleri seyredebilirsiniz. ama bizim gibi 90 dakika maçta hagiyi izleyenler bilir ki hagi demek bir düşünce tarzı, bir ideoloji demektir. bu ideolojiyi bir kelime ile tanımlamak gerekirse o da winner olurdu.
bir kere hagi sahadayken tafo, küçük hakan, popescu, filipescu, suat, okan, emre, davala, tugay, şaş, arif ve hakan şükür gibi her biri bir takımın yıldızı olabilecek adamlar onun emri ve komutasında hareket etmeyi nefes alıp vermek gibi doğal karşılardı. haginin bakışıyla veya bir el işaretiyle saha içinde her şey olurdu. çünkü o güvenebileceğiniz ve gözü kapalı savaşa girebileceğiniz bir liderdi. attığı goller yaptığı asistler pastanın üzerindeki çilekti. ama asıl lezzetli olan şey pastanın kendisiydi.
sneijder büyük karakter. onu ne kadar sevdiğimi başlığına bakıp görebilirsiniz. o kadronun içinde sneijder olsa, takım yine 4 sene üstüste şampiyon olup uefayı alabilirdi. bunda hiç bir sorun yok. ama mesela drogba ve sneijder aynı takımdayken takımın lideri kimdi diye bir soru sorabilirsiniz ya; hagi ve drogba aynı takımda olsaydı o soruyu sormazdınız. çünkü drogba haginin işaret ettiği yere doğru koşuyor olurdu.
herşey için sonsuz teşekkürler hagi. keşke son maçından sonra alt yapı ve scout ekibinin başına geçip bulduğun yetenekli gençleri takıma kazandırsaydın ve vakti gelince de takımın başına geçip hiç bırakmasaydın.
i love you hagi...
96'da üniversiteye başladığımda izmirde bizim grubun 1 kişi hariç hepsi galatasaraylıydı. ama hepimiz çok sağlamdık. 96-2001 arası kaçırdığım galatasaray maç sayısı bir elin parmaklarını geçmez. doğal olarak hagi beynime kazınmıştır.
ilk önce siz hagiyi yaptığı asist veya attığı goller üzerinden kıyaslıyorsanız veya o rakamlara yakın skor yapmış birini hagiyle mukayese ediyorsanız olayı komple yanlış anlamışsınız demektir. elbette şimdi oturup videolardan attığı golleri seyredebilirsiniz. ama bizim gibi 90 dakika maçta hagiyi izleyenler bilir ki hagi demek bir düşünce tarzı, bir ideoloji demektir. bu ideolojiyi bir kelime ile tanımlamak gerekirse o da winner olurdu.
bir kere hagi sahadayken tafo, küçük hakan, popescu, filipescu, suat, okan, emre, davala, tugay, şaş, arif ve hakan şükür gibi her biri bir takımın yıldızı olabilecek adamlar onun emri ve komutasında hareket etmeyi nefes alıp vermek gibi doğal karşılardı. haginin bakışıyla veya bir el işaretiyle saha içinde her şey olurdu. çünkü o güvenebileceğiniz ve gözü kapalı savaşa girebileceğiniz bir liderdi. attığı goller yaptığı asistler pastanın üzerindeki çilekti. ama asıl lezzetli olan şey pastanın kendisiydi.
sneijder büyük karakter. onu ne kadar sevdiğimi başlığına bakıp görebilirsiniz. o kadronun içinde sneijder olsa, takım yine 4 sene üstüste şampiyon olup uefayı alabilirdi. bunda hiç bir sorun yok. ama mesela drogba ve sneijder aynı takımdayken takımın lideri kimdi diye bir soru sorabilirsiniz ya; hagi ve drogba aynı takımda olsaydı o soruyu sormazdınız. çünkü drogba haginin işaret ettiği yere doğru koşuyor olurdu.
herşey için sonsuz teşekkürler hagi. keşke son maçından sonra alt yapı ve scout ekibinin başına geçip bulduğun yetenekli gençleri takıma kazandırsaydın ve vakti gelince de takımın başına geçip hiç bırakmasaydın.
i love you hagi...
