mehmet şanlı

küçük yaşta annesini kaybediyor, çocukluğunda ağır fiziksel ve psikolojik şiddete maruz kalıyor, daha sonra gelecek vaat eden bir basketbolcu oluyor, menajerlerin üzerinde yarattığı baskıyı kaldıramayıp, çocukluğunda yaşadığı ağır olayların etkisiyle psikolojik olarak çöküyor. bu noktadan sonra sağlığını kaybetmiş bir sporcu ve tedaviye ihtiyacı olduğu söyleniyor. ancak o ilaçlara sabretmiyor, korkuları ve delüzyonları nedeniyle tedaviyi yarım bırakıp kaçıyor. kendisini hayata bağlayacak bir nba hayali yaratıyor, yalnız kalmaktan ve tedavide ona zarar verileceğinden korktuğu için de havaalanına yerleşiyor.

mehmet şanlı’nın en zayıf olduğu bu dönemde haberini yapmak, ona yapılacak büyük kötülüklerden birisi. haberi yapmalarının amacı, bilinirliğin arttırılıp kendisine bir fayda sağlamak değil, gündemde tüketilecek yeni bir insan daha ortaya çıkartmak. çünkü zaten basketbol federasyonu gereken yardımları yapmıştı ve ona sahip çıkmaya hazır birçok insan vardı. tek ihtiyacı ise, kendisine güvenli hissettiği bir ortam bulup tedaviye dönmeye ikna edilmesiydi. ne yazık ki medyada bunu anlayabilecek, toplumda da buna tepki gösterecek bilinçli insanlar yok. psikiyatrik rahatsızlıkların, kedisi öldüğü için üzülmek gibi bir şey olduğu sanan milyonlarca insanın çok doğru olduğunu sandıkları fikirlerini kusacağı ve bu cahillerden oluşturulan kamuoyu ile de yanlış yönlendirilebileceği bir durumda. maalesef şimdi de kedilere mama bırakma lobisi gibi mehmet şanlı’yı nba’ye götürme, antrenmanlara çıkartma gibi duyarlar başlamış. tedaviye ve duygusal desteğe ihtiyacı olan bir insanı alıp yabancı olduğu bir ülkeye ve nba’e götürmek, gerçeklerle yüzleştiği zaman yaşayacağı hayal kırıklığı ve onun olası sonuçları nedeniyle cinayete teşebbüstür. şu anda nba, masum bir hayal değil, ağır bir durumun semptomu olarak bir sanrı.

hem fiziksel hem de psikolojik olarak çökmüş, basketboldan uzak kalmış ve ruh sağlığı kırılgan bir basketbolcunun nba’de oynaması maalesef imkansız. yalnızca oynaması değil, herhangi bir takımla antrenmana çıkması bile mümkün değil. haberler ilk çıktığında havaalanında bekleyen denayer gibi sunulmuş olsa da, galatasaray da örneğin mısır’da bir zamanlar gelecek vaat etmiş ama şu anda ruh sağlığı bozulmuş ve psikiyatrik tedavi sırasında kaçıp sanrıları nedeniyle iki aydır havaalanında yaşamış bir futbolcuyu florya’da antrenmana kabul edemez, hem oyuncuya hem de kulübe olan riskleri alamaz.

keşke bu hikayede mehmet şanlı’nın basketbol kariyeri yerine bir çocuğa uygulanan şiddetin onun tüm hayatında büyük bir engel yaratacak kadar ağır olduğu konuşulabilseydi ama çocuklardan ne oy ne de like alamadıkları için kadına şiddet kadar fark edilmeyecek, insanların tatminleri de ancak ona uçak bileti alıp nba oyuncularıyla fotoğraf çektirmekle kalacak.