4279
sevgilim fenerbahçe'li. eskiden bizim oturduğumuz yere yakın bir yerde oturuyorlarken (feneryolu'nda) babasıyla el ele tutuşup maçlara giderlermiş. o zamanlar futbol maçları ona güzel gelirmiş. aradan zaman geçmiş babası çok gerildiği için canlı maç izlemesi yasaklanmış. o noktadan sonra da sevgilimin futbolla ilişiği kesilmiş. fenerbahçeli olmaktan mutlu olsa da, arada denk geldikçe izlese de uzaklaşmış.
hemen hemen 2 sene evvel delege üye oldu. takip etmese de kulüple bağını devam ettirmek istedi. o ara bir şans oldu ve aradaki farkı ödeyerek kongre üyesi oldu. şu an kongre üyesi. biz bu arada 3,5 senedir sevgiliyiz. beraber bir sürü derbi ve maç izledik. ama ilk defa bu senenin başında bana futbolu unuttuğunu ve bana futbolu tekrardan öğrenmek istediğini söyled. ben anlattım, anlattıkça öğrendi, öğrendikçe hatırladı. maçlarda heyecanlanıyor, kulüp etkinliklerine gidiyordu. ama ne oldu oynadıkları şahsiyetsiz top kızı iyice yıprattı. maçlara hala bakıyor, hala heyecanlanıyor ama aidiet duygusuyla bunu yapıyor. gel derbiye seni götüreyim dedim, istemedi. sene başındaki heyecanı olsa isterdi. kaybetmekten öte bir şey onun enerjisini çalan şey. kaybettiklerinde çok üzülüyor ancak ufkunu açacak hiç bir şey yok sahada. fenerbahçe kültüründe ufkunu açacak hadiseler buluyor ama bu aziz mafyasından kaçtıkça o kültürle yaşıyor. en nihayetinde hastası olduğu futbolcuyla başkanın hala kavgalı olduğunu görmek canını sıkıyor.
dostlar ben bu kızı çok seviyorum. mutlu olsun diye fenerbahçe kazansın bile istiyorum. örneğin 2017-2018 sezonun ilk yarısındaki beşiktaş maçında üzüldüm hakikatten. çünkü bir anda hevesi kursağında kaldı. evet fenerbahçe bir yere kadar kazansın sonra da biz geçelim istiyorum. böyle hissetmezdim hiç bir zaman ama ona olan sevgim bu hissiyatları da yanında getiriyor.
bu kızın heyecanı beni daha çok sporun ateşine çekerken artık lütfen fenerbahçe de kendi üzerinden beslenen asalaklardan kurtulsun. bu kızın heyecanının, sevgisinin 10'da 1'ini hak etmeyen insanlar sırf başka kimlikleri olmadığı için yok ettikleri pırıltı yerine koydukları katranlaşmış iğrençlikle gitsinler. siz bu kızı hak etmiyorsunuz.
hemen hemen 2 sene evvel delege üye oldu. takip etmese de kulüple bağını devam ettirmek istedi. o ara bir şans oldu ve aradaki farkı ödeyerek kongre üyesi oldu. şu an kongre üyesi. biz bu arada 3,5 senedir sevgiliyiz. beraber bir sürü derbi ve maç izledik. ama ilk defa bu senenin başında bana futbolu unuttuğunu ve bana futbolu tekrardan öğrenmek istediğini söyled. ben anlattım, anlattıkça öğrendi, öğrendikçe hatırladı. maçlarda heyecanlanıyor, kulüp etkinliklerine gidiyordu. ama ne oldu oynadıkları şahsiyetsiz top kızı iyice yıprattı. maçlara hala bakıyor, hala heyecanlanıyor ama aidiet duygusuyla bunu yapıyor. gel derbiye seni götüreyim dedim, istemedi. sene başındaki heyecanı olsa isterdi. kaybetmekten öte bir şey onun enerjisini çalan şey. kaybettiklerinde çok üzülüyor ancak ufkunu açacak hiç bir şey yok sahada. fenerbahçe kültüründe ufkunu açacak hadiseler buluyor ama bu aziz mafyasından kaçtıkça o kültürle yaşıyor. en nihayetinde hastası olduğu futbolcuyla başkanın hala kavgalı olduğunu görmek canını sıkıyor.
dostlar ben bu kızı çok seviyorum. mutlu olsun diye fenerbahçe kazansın bile istiyorum. örneğin 2017-2018 sezonun ilk yarısındaki beşiktaş maçında üzüldüm hakikatten. çünkü bir anda hevesi kursağında kaldı. evet fenerbahçe bir yere kadar kazansın sonra da biz geçelim istiyorum. böyle hissetmezdim hiç bir zaman ama ona olan sevgim bu hissiyatları da yanında getiriyor.
bu kızın heyecanı beni daha çok sporun ateşine çekerken artık lütfen fenerbahçe de kendi üzerinden beslenen asalaklardan kurtulsun. bu kızın heyecanının, sevgisinin 10'da 1'ini hak etmeyen insanlar sırf başka kimlikleri olmadığı için yok ettikleri pırıltı yerine koydukları katranlaşmış iğrençlikle gitsinler. siz bu kızı hak etmiyorsunuz.
