290
ligdeki rekabetsiz ortam kendilerini etkiliyor gibi görünüyor. 16-17 sezonu şampiyonu ve cl yarı finalisti monaco sezona takımı dağıtarak başladı ve aslında bu durum psg'yi de etkiledi. ligde psg'den başka sürekli zirveyi hedefleyen bir takım yok. benzer etkileri bayern münih de yaşıyor. mesela dortmund da benzer iddiasızlığı yaşıyor. adamlar artık 10 senede bir denk gelirse şampiyon oluruz kafasındalar. guardiola'lı bayern münih ligi şubat gibi bitiriyordu ama mayıs'ta takım kritik şampiyonlar ligi maçlarına çıkıyordu. sonuç olarak bu maçlar takımın formsuz dönemine geliyordu.
parayla saadet olmuyormuş. pardon ama parasız ve sürekli başarılı takım mı var? bana 1 tane örnek gösterin. chelsea dışarıdan sermaye destekli ilk takım. 2003'ten beri iddialı oldukları cl'de en beklenmedik sezonda yani 2011-2012 sezonunda bu kupayı alabildiler. mourinho'ya, ancelotti'ye, hiddink'e nasip olmayan kupa di matteo'ya nasip oldu. bunu şans değil de neyle açıklayacağız peki?
winner değillermiş. 80'lerin winner takımı liverpool, 90'ların winner takımı united, 2000'lerin winner takımı milan şimdi nerde? birden loser mi oldu hepsi. winner derken bir ara real madrid'in olimpik lyon'a sürekli tokatlandığı bir dönem hatırlıyorum. real madrid bile bu kısır döngüleri yaşayabiliyor. psg de 2010'dan sonra iddialı olan bir takım. belki de biraz zaman gerekiyordur. bu kupadan kendilerini eleyen takım hep barcelona oluyordu son seneler. yani favori takımı kuralarda hep erken de çekiyorlar. yine şanssızlıkla açıklayabiliriz. m.city'ye bakın, ideal bir teknik direktör, daha doğrusu en iyisini bulduklarında premier lig'de durdurulamaz konuma geldiler. city de cl'yi kesin alamaz diyebiliyor muyuz? cl şampiyonluğu her sene en iyi takıma gitmiyor, en şanslı takıma gidiyor. bu bir gerçek.
unai emery hakkında iyi konuşmayacağım. takımında oyuncuların egoları sürekli çatışıyor. sürekli gizli kavgalar var, bu belli de oluyor. bu otorite problemini çözemediğiniz zaman üst seviyelerde problem olur. iyi taktisyenlik bir yere kadar, sanırım ait olduğu seviye en fazla sevilla, valencia seviyesi. bu adamın karizması psg'ye yetmiyor.
parayla saadet olmuyormuş. pardon ama parasız ve sürekli başarılı takım mı var? bana 1 tane örnek gösterin. chelsea dışarıdan sermaye destekli ilk takım. 2003'ten beri iddialı oldukları cl'de en beklenmedik sezonda yani 2011-2012 sezonunda bu kupayı alabildiler. mourinho'ya, ancelotti'ye, hiddink'e nasip olmayan kupa di matteo'ya nasip oldu. bunu şans değil de neyle açıklayacağız peki?
winner değillermiş. 80'lerin winner takımı liverpool, 90'ların winner takımı united, 2000'lerin winner takımı milan şimdi nerde? birden loser mi oldu hepsi. winner derken bir ara real madrid'in olimpik lyon'a sürekli tokatlandığı bir dönem hatırlıyorum. real madrid bile bu kısır döngüleri yaşayabiliyor. psg de 2010'dan sonra iddialı olan bir takım. belki de biraz zaman gerekiyordur. bu kupadan kendilerini eleyen takım hep barcelona oluyordu son seneler. yani favori takımı kuralarda hep erken de çekiyorlar. yine şanssızlıkla açıklayabiliriz. m.city'ye bakın, ideal bir teknik direktör, daha doğrusu en iyisini bulduklarında premier lig'de durdurulamaz konuma geldiler. city de cl'yi kesin alamaz diyebiliyor muyuz? cl şampiyonluğu her sene en iyi takıma gitmiyor, en şanslı takıma gidiyor. bu bir gerçek.
unai emery hakkında iyi konuşmayacağım. takımında oyuncuların egoları sürekli çatışıyor. sürekli gizli kavgalar var, bu belli de oluyor. bu otorite problemini çözemediğiniz zaman üst seviyelerde problem olur. iyi taktisyenlik bir yere kadar, sanırım ait olduğu seviye en fazla sevilla, valencia seviyesi. bu adamın karizması psg'ye yetmiyor.
