200
ilk önce atiba ile vida'ya kızarken buldum kendimi sonra vagner love gole giderken bağırırken, olmuyor yapamıyorum, her ne kadar olası bir beşiktaş başarısı sonrası nasıl kifayetsiz, salyalı, köpüklü böbürlenmelere maruz kalacağımı bilsem de bir türk takımının karşısında alman takımını canı gönülden tutamıyorum, çağa ayak uyduramıyorum.
ne ara böyle olduk biz ve ben ne ara böyle olan bize ayak uydurmaya başladım, ne ara gözümüz kendi sahip olduğumuza inandığımız değerlerden başka hiçbir şeyi görmemeye başladı ne ara hiçbir dahlimizin olmadığı başarılar ya da hezimetlerle birbirimize saldırmaya başladık, ne ara dini bayramlar birilerinin milli bayramlar diğerlerinin oldu, ne ara osmanlı ile cumhuriyetin değerleri ortak miras olmaktan çıktı, ne ara bu kadar görgüsüz, inceliksiz, hoşgörüsüz, adaletsiz olduk, ne ara bu kadar düşman olduk kendimize ne kadar kendimizden görmesek de.
ben yaşadım arkadaş o günleri, o ramazanları o cumhuriyet bayramlarını yaşadım, fener-bordeaux maçını da cimbom-neuchâtel maçını da yaşadım, ben bakkal hayri'nin doktor murat kadar değerli ve bir olduğu günleri de yaşadım, ben insanlarımın ortak değerler için tek vücut olduğu günleri yaşadım ben ürettiğimiz değerlerde bile böbürlenmek ayıp iken başkasının iktidarından zafer devşirmenin ayıp olmaktan öte var olmadığı günleri yaşadım.
şimdi buyurun devam edelim bu düşmanlığa, kendinle savaşan kendini yok eder hadi yere serelim kendimizi.
ne ara böyle olduk biz ve ben ne ara böyle olan bize ayak uydurmaya başladım, ne ara gözümüz kendi sahip olduğumuza inandığımız değerlerden başka hiçbir şeyi görmemeye başladı ne ara hiçbir dahlimizin olmadığı başarılar ya da hezimetlerle birbirimize saldırmaya başladık, ne ara dini bayramlar birilerinin milli bayramlar diğerlerinin oldu, ne ara osmanlı ile cumhuriyetin değerleri ortak miras olmaktan çıktı, ne ara bu kadar görgüsüz, inceliksiz, hoşgörüsüz, adaletsiz olduk, ne ara bu kadar düşman olduk kendimize ne kadar kendimizden görmesek de.
ben yaşadım arkadaş o günleri, o ramazanları o cumhuriyet bayramlarını yaşadım, fener-bordeaux maçını da cimbom-neuchâtel maçını da yaşadım, ben bakkal hayri'nin doktor murat kadar değerli ve bir olduğu günleri de yaşadım, ben insanlarımın ortak değerler için tek vücut olduğu günleri yaşadım ben ürettiğimiz değerlerde bile böbürlenmek ayıp iken başkasının iktidarından zafer devşirmenin ayıp olmaktan öte var olmadığı günleri yaşadım.
şimdi buyurun devam edelim bu düşmanlığa, kendinle savaşan kendini yok eder hadi yere serelim kendimizi.
