2008
ezilen insanlar gün gelir de gücü ellerine alırlarsa eski günlere nazire yaparcasına kibir abidesine dönüşür, burnundan kıl aldırmaz ve kendisinden aşağısındaki insanları ezmeye başlar. günümüz toplumunun önemli bir bölümünde de gözlemlediğimiz bu durumun en gözde örneklerinden biridir şenol güneş. teknik direktörlük kariyerinde 95-96 sezonunda fener'e kaybedilen şampiyonluk, 2002 dünya kupasındaki başarıya rağmen kimi oligarklarca hor görülme ve 2010-2011 yılında çalınan bir haklı şampiyonluk bulunan şenol güneş yıllarca bunun ezikliğini yaşadı ve kendini istanbul ile onurlu bir mücadeleye girişmiş bir nefer olarak gördü, hatta bunu bazı açiklamalarında da dışa vurdu. ancak, 2015 yılına geldiğimizde mücadele ettiği istanbul'un üçüncü büyüğünden gelen teklif sonrasında tüm her şeyi geride bırakarak kendini beşiktaş'a bıraktı. bu transfer şenol güneş için bir dönüm noktasıdır, bir kabuk değiştirmedir. öyle bir kabuk değiştirmedir ki, daha imza törenindeyken "buraya ilk şampiyonluğumu yaşamaya geldim." diyerek trabzonspor ile yaşadığı haklı şampiyonluğu çöpe atmış ve yeni bir sayfayı açmıştı bile. ardından, üst üste gelen iki şampiyonluk sonrası geçmişiyle olan bağını tamamen koparttı ve anadolu'ya tepeden bakar oldu. artık herkesin sevgi ve saygiyla baktığı şenol güneş'ten eser kalmadı, trabzonlu şenol şu anda banker bilo misali bir meydan okuma içerisinde ve yakında ne için meydan okuduğunu bile unutacak.
