231
malesef ki son derece yeteneksiz bir gencim.allah da bizi böyle yaratmış ama az çok tanınan biriydim lisemizde.bilenler bilir liselerde sınıflar arası futsal turnuvası vardı.hani halısahada falan koşuyosun , ne bileyim bi omuz koyuyosun idare ediyosun ama futsal öyle değil salt yetenek gerekiyor.çalım yeteneğin belli bir seviyede olmak zorunda , o gülle gibi topa adam gibi vurabilmek için tusubasa vari şut da mecburi ve tabi daracık salonda oynayabilmek için çok hızlı düşünüp hızlı hareket etmek gerekiyor.neyse bizim bu turnuva takımına zaten benim katılmak gibi bir düşüncem yoktu ama yedek eksik dediler ismimizi yazdırdık.sonrasında tabi bizim takım baya iyiydi favorilerdendi hatta zaten yeteneksiz olan ben bu takımda yedek olarak bile giremiyordum.tanıyan insanlar da illaki bir dalga geçme modu oluşmuştu ama takmıyordum.bu devran böyle dönerken bizim takım gruptan çıkmayı garantiledi ve gruptan çıkma ihtimali son maça kalan aynı dönemin diğer şubesiyle eşleşti.zaten bizim maçlar da salon baya kalabalık olurdu maç da böyle hafif kritik de olunca nerdeyse full tribünlere oynandı.bizimkiler parçalıyor tabi , sonra ben girdim.beyler allah sizi inandırsın ben o salonda öyle bir alkış tufanı duymadım artık dalga geçmek için mi alkışladılar sevdiklerinden mi orası hala mechul.neyse şimdi alkışta gelince insan bir garip hissediyor.herkesin gözü üstünde ve sen bundan eminsin.bi topa basıp düşsem ne bileyim bi saçma bişi yapsam tüm okulun dilindeyim.iyice gerdi bu beni.sonra yerden bir pas geldi karşı takımdan bir arkadaş da anında yapıştı bana bende o an nasıl olduysa topu sektirip , arkadaşın üzerinden aşırıp kontrol ettim.biraz şarj da vardı tabi.başarım bu kadar.baya bi alkış koptu tabi sonra.devamındaysa bi topum direkten döndü ve futsal sahalarına veda ettim.
