311
galatasaray'ımızın 37. başkanı.
ben kendisinin ve ekibinin işinin, son yıllarda görev yapmış tüm yönetimlerden daha önemli daha hayati olduğunu düşünüyorum, mevcut şartlar çok daha farklı olsaydı, galatasaray'ımız refah içinde yüzüyor, sportif başarıdan başarıya koşuyor olsaydı da durum benim gözümde böyle olacaktı. dün farklı bir şey oldu, beklenmedik bir şey, bir camianın içindeki ümidi bile yeşertmeye yetmeyen bir ihtimal gerçekleşti ve adayları ile birlikte statüko yenildi, dünden beri çoğumuz zafer sarhoşuyuz, kazandık, bitti, kurtardık diyoruz galatasaray'ımızı. ben bu zaferi doyasıya yaşarken, başımın üzerinde demokles'in kılıcı gibi duran mayıs seçimini de görmezden gelemiyorum.
mayıs 5 ay sonra dostlar, organize olmak için bile, göz açıp kapayıncaya kadar geçecek, kısa bir süre. değerli varsaydığımız ancak pek de tanımadığımız bu yönetimin tüm yeteneklerini bir arada çalışabilme dinamikleri ile harmanlaması gerekiyor, çünkü bu 5 aylık süreç ortaya koyulan projelerden sonuç veya sonuçlar alınıp camianın önüne koyulamayacak denli kısa, bu sürecin kitleleri doğrudan etkileme potansiyeli en yüksek projesi şüphesiz futbol takımımızın başarısıdır, bugün şampiyonluk dünden daha önemli, daha gerekli diye düşünüyorum, çünkü dünkü seçimi kaybedip sersemleyenlerin düştükleri yerden kalkamaları için mayısta da kaybetmeleri gerekiyor, çünkü mayısta kaybederlerse gerçekten kaybetmiş olacaklardır ve mayısta kaybetmelerinin yolu, camia'ya güçlü bir futbol takımı ile seçim öncesi verdikleri yönetimsel vaatler üzerine iyi niyetle çalıştıklarını göstermelerinden geçiyor.
hoş bu yönetim belki bir geçiş yönetimi olur, belki mayısta tekrar aday olurlar bilmiyorum, önümüzdeki 5 ay bunu gösterecek ancak her ne olursa olsun, benim dün umutlarımı yeşerten bu ekipten ziyade, galatasaray'ımızı bir elin parmaklarını geçmeyecek insanın hegamonyasından kurtarabileceğini göstermiş olmasıydı. yaşasın galatasaray.
ben kendisinin ve ekibinin işinin, son yıllarda görev yapmış tüm yönetimlerden daha önemli daha hayati olduğunu düşünüyorum, mevcut şartlar çok daha farklı olsaydı, galatasaray'ımız refah içinde yüzüyor, sportif başarıdan başarıya koşuyor olsaydı da durum benim gözümde böyle olacaktı. dün farklı bir şey oldu, beklenmedik bir şey, bir camianın içindeki ümidi bile yeşertmeye yetmeyen bir ihtimal gerçekleşti ve adayları ile birlikte statüko yenildi, dünden beri çoğumuz zafer sarhoşuyuz, kazandık, bitti, kurtardık diyoruz galatasaray'ımızı. ben bu zaferi doyasıya yaşarken, başımın üzerinde demokles'in kılıcı gibi duran mayıs seçimini de görmezden gelemiyorum.
mayıs 5 ay sonra dostlar, organize olmak için bile, göz açıp kapayıncaya kadar geçecek, kısa bir süre. değerli varsaydığımız ancak pek de tanımadığımız bu yönetimin tüm yeteneklerini bir arada çalışabilme dinamikleri ile harmanlaması gerekiyor, çünkü bu 5 aylık süreç ortaya koyulan projelerden sonuç veya sonuçlar alınıp camianın önüne koyulamayacak denli kısa, bu sürecin kitleleri doğrudan etkileme potansiyeli en yüksek projesi şüphesiz futbol takımımızın başarısıdır, bugün şampiyonluk dünden daha önemli, daha gerekli diye düşünüyorum, çünkü dünkü seçimi kaybedip sersemleyenlerin düştükleri yerden kalkamaları için mayısta da kaybetmeleri gerekiyor, çünkü mayısta kaybederlerse gerçekten kaybetmiş olacaklardır ve mayısta kaybetmelerinin yolu, camia'ya güçlü bir futbol takımı ile seçim öncesi verdikleri yönetimsel vaatler üzerine iyi niyetle çalıştıklarını göstermelerinden geçiyor.
hoş bu yönetim belki bir geçiş yönetimi olur, belki mayısta tekrar aday olurlar bilmiyorum, önümüzdeki 5 ay bunu gösterecek ancak her ne olursa olsun, benim dün umutlarımı yeşerten bu ekipten ziyade, galatasaray'ımızı bir elin parmaklarını geçmeyecek insanın hegamonyasından kurtarabileceğini göstermiş olmasıydı. yaşasın galatasaray.
