797
hiç unutmam şampiyonluk yolunda ilerlerken bir maçımızda fatih hoca onu alkışlatmak için oyundan almıştı. o da her futbolcu gibi gelip oyundan çıktıktan sonra yedek kulübesindeki arkadaşlarının elini sıkmaya yöneldi. kulübedekilerin üşümüş ve bitse de eve gitsek diye oturdukları yerde cansız maçı seyrettiklerini görünce bir anda boydan boya hepsinin üzerine atlamıştı. bir süre "la noliy" nidalarıyla bir karmaşa olmuş, kısa bir şoktan sonra herkes gülmeye başlamış, sonrasında da ayağa kalkıp kolkola, birbirlerine şakalar yaparak maçın sonunu beklemişlerdi. öyle güzel,poz kesmeden, adam seçmeden herkesin ama herkesin birbirine sarılıp güldüğü bir kareyi bir daha göremedim o günlerden beri.
demem o ki kendisini efsane statüsüne çıkaran kariyerini bir kenara koysan bile kulüpte bulunması her türlü artıdır. yani kulüp değil, herhangi bir fabrikaya getirip koysan fabrikanın üretimi, işçilerin verimliliği artar. efsane olması bir yana öyle pozitif, öyle de güzel bir adamdır.
idolüm her daim hagi'dir. ona olan hayranlığım kelimelere sığmaz ama tek bir galatasaray efsanesi ile tanışıp konuşma şansım olsa kesinlikle tafo ile tanışmak isterdim.
edit: türkçe
demem o ki kendisini efsane statüsüne çıkaran kariyerini bir kenara koysan bile kulüpte bulunması her türlü artıdır. yani kulüp değil, herhangi bir fabrikaya getirip koysan fabrikanın üretimi, işçilerin verimliliği artar. efsane olması bir yana öyle pozitif, öyle de güzel bir adamdır.
idolüm her daim hagi'dir. ona olan hayranlığım kelimelere sığmaz ama tek bir galatasaray efsanesi ile tanışıp konuşma şansım olsa kesinlikle tafo ile tanışmak isterdim.
edit: türkçe
