54
suçlamayın beni. ben "iyi futbol taraftarıyım" elbette biliyorum galatasaray sevgisini. yaşadığım heyecanları, her maç yediğim tırnakları, hırstan ağladığım günleri. ama bazen (şimdi için söylemiyorum bunu ) takım ya da kulübü yönetenler hissettiğim sevgi ve hırsın yanından geçmeyen hareketler yaptığında, ona ayak uydurmadığında, sahaya yansıtamadığında küsüyorum yahu. hayat zaten zor, yapılacak işler, sorumluluklar, planlar, kaygılar... yahu diyorum bari siz yapmayın. aldığım kombinenin, biletin ya da formanın, üye olduğum yayıncı kuruluşun, hadi parayı da bıraktım size harcadığım zamanın, verdiğim sevginin karşılığını verin. kandırmayın kendinizi arkadaşlar. dünyanın en zor şeyidir karşılıksız sevgi. bunu yapana da saygım sonsuz ama anlayın be, bari birşey yolunda gitsin. bak süper olsun değil ha, ya da her şey mükkemmel olmalı değil bu. en azından olması gerektiği kadar olsun...
