104
galatasaraylılığımı borçlu olduğum dayımla, yengemle, 9 ve 10 yaşlarındaki aslan parçası kuzenlerimle izlemeye gittiğim maçtır. maçın başlarında milan baros'un attığı/attırdığı gole çok sevinmiştik. aydın'ın gole çok şaşırmıştık, gol diye bağırmaya fırsat bile olmamıştı. kuzenlere çok kötü örnek olduk ama shabani nonda'nın karşı karşıya kaldığı pozisyonda topu üstten dışarı atınca bolca küfretmiştim sinirden. yeni açığın kapalıya doğru olan tarafında oturduğumdan ilk yarı hakan balta'ya bol bol tezahürat yaptık hep beraber. "hakan bırakma!" "hakan kaçırma!" sonuç olarak yendiğimiz için beni mutlu eden bir maçtı. aslan dayım maçtan önce bana turuncu kewell forması aldıydı. bütün maç bağırmıştım turuncu formamla aşktan ve de sevinçten.
