5917
https://eksisozluk.com/entry/72392428
taraftarları arasındaki kuşak farkı sebebiyle sonuca varılamayan, sonucu olmayan tartışmalar yaşayan biz.
eskiler* yenilerin* empati yapmasını bekliyor fakat bu pek mümkün değil. yeni jenerasyon galatasaray taraftarı başarıya alışık bir kitle. "daimi başarı" bu kitlenin normali. avrupa şampiyonluklarının ne anlama geldiğini bilerek yaşıyorlar galatasaray'ı... en fazla 2 sezon şampiyon olamamak bu kitlenin "13 sezon" boyunca şampiyonluktan mahrum kalışı demek. bu seviyelerden uzak kaldıklarını gördükleri an veya en küçük bir umutsuzluk hissiyatını deneyimlemeye başladıkları zaman dikenlerini çıkarıveriyorlar.
birkaç yıl önce sedat doğan yanlış hatırlamıyorsam bir divan konuşmasında "13 küsür sene şampiyonluk görmemişiz biz, sabretmeyi öğrenmeliyiz" tarzında bir şeyler söylemişti taraftara hitaben. 13 küsür yıl boyunca başarı göremeyen insanların bakış açısını, sabrını hiçbir zaman anlayamayacak yeni jenerasyonlar, aksini beklemekten vazgeçilmeli. günümüz toplumunun etkisi altına aldığı kişisel insan psikolojisinden böyle bir şey beklemek biraz boşa kürek çekmek demek.
sadece en tepeye alışmış insanlara arada sırada zirveden uzak da kalınabileceğini söylüyorsunuz... söz konusu birey böyle bir şeyi kabul eder mi? belki çok doğru bir örnek değil ama şu açıdan bakın; yabancı oyuncu sayısındaki kısmi serbestliğin getirdiği güzellikleri gören taraftarlar neden hep bir ağızdan yabancı sınırlamasına karşı? çünkü insanlar o tadı aldı artık, alışıldı daha iyiye.
bir şeylerin değiştirilmesi isteniyorsa eğer bu eskilerin yenileri doğru yönlendirmesiyle olur. doğru yaklaşımla, doğru empatiyle... yeni sürekli sirkülasyon istediği zaman eski çıkıp "ananın amını verelim ama o da çok tanıdık gelir sana" derse bir bok olmaz. eski yol göstericiliğini kaybeder, yeni bir daha eskiye kulak asmaz. tam bir lose - lose durumu.
yeni jenerasyon galatasaray taraftarı için sosyal medyanın nefreti bu kitlenin 6'ncı duyusu gibi bi' şey. sosyal medyayla büyüdüler, büyüyorlar. bunun bilincinde olarak yaklaşılmalı insanlara. ayrıca bu "hater" akım yalnızca bize özgü de değil. en basitinden girin 9gag'e, paylaşımların altındaki klavye savaşlarına bir göz atın. en az bizler kadar nefret dolular.
doğru kişiler doğru empatiyi yaptığı zaman bir şeyleri olumlu manada değiştirebiliriz. insanları doğruya yönlendirerek oyuncusunu ıslıklayan taraftarı sakinleştirebiliriz, sürekli değişim isteyen kitleye sabır fikrini empoze edebiliriz.
taraftarları arasındaki kuşak farkı sebebiyle sonuca varılamayan, sonucu olmayan tartışmalar yaşayan biz.
eskiler* yenilerin* empati yapmasını bekliyor fakat bu pek mümkün değil. yeni jenerasyon galatasaray taraftarı başarıya alışık bir kitle. "daimi başarı" bu kitlenin normali. avrupa şampiyonluklarının ne anlama geldiğini bilerek yaşıyorlar galatasaray'ı... en fazla 2 sezon şampiyon olamamak bu kitlenin "13 sezon" boyunca şampiyonluktan mahrum kalışı demek. bu seviyelerden uzak kaldıklarını gördükleri an veya en küçük bir umutsuzluk hissiyatını deneyimlemeye başladıkları zaman dikenlerini çıkarıveriyorlar.
birkaç yıl önce sedat doğan yanlış hatırlamıyorsam bir divan konuşmasında "13 küsür sene şampiyonluk görmemişiz biz, sabretmeyi öğrenmeliyiz" tarzında bir şeyler söylemişti taraftara hitaben. 13 küsür yıl boyunca başarı göremeyen insanların bakış açısını, sabrını hiçbir zaman anlayamayacak yeni jenerasyonlar, aksini beklemekten vazgeçilmeli. günümüz toplumunun etkisi altına aldığı kişisel insan psikolojisinden böyle bir şey beklemek biraz boşa kürek çekmek demek.
sadece en tepeye alışmış insanlara arada sırada zirveden uzak da kalınabileceğini söylüyorsunuz... söz konusu birey böyle bir şeyi kabul eder mi? belki çok doğru bir örnek değil ama şu açıdan bakın; yabancı oyuncu sayısındaki kısmi serbestliğin getirdiği güzellikleri gören taraftarlar neden hep bir ağızdan yabancı sınırlamasına karşı? çünkü insanlar o tadı aldı artık, alışıldı daha iyiye.
bir şeylerin değiştirilmesi isteniyorsa eğer bu eskilerin yenileri doğru yönlendirmesiyle olur. doğru yaklaşımla, doğru empatiyle... yeni sürekli sirkülasyon istediği zaman eski çıkıp "ananın amını verelim ama o da çok tanıdık gelir sana" derse bir bok olmaz. eski yol göstericiliğini kaybeder, yeni bir daha eskiye kulak asmaz. tam bir lose - lose durumu.
yeni jenerasyon galatasaray taraftarı için sosyal medyanın nefreti bu kitlenin 6'ncı duyusu gibi bi' şey. sosyal medyayla büyüdüler, büyüyorlar. bunun bilincinde olarak yaklaşılmalı insanlara. ayrıca bu "hater" akım yalnızca bize özgü de değil. en basitinden girin 9gag'e, paylaşımların altındaki klavye savaşlarına bir göz atın. en az bizler kadar nefret dolular.
doğru kişiler doğru empatiyi yaptığı zaman bir şeyleri olumlu manada değiştirebiliriz. insanları doğruya yönlendirerek oyuncusunu ıslıklayan taraftarı sakinleştirebiliriz, sürekli değişim isteyen kitleye sabır fikrini empoze edebiliriz.
