2090
bu yıl kurduğumuz kadroda beni en çok mutlu eden olay, ''galatasarayın çocuğu, evlat, adam'' gibi tiplerin yer almaması. bu sebeple de hiç o geyiklere girmeden, sahada işini yapan, duygusuz, profesyonel bir takıma sahip olacağımızı düşünmüştüm. herhangi bir tribünden, baskıdan fazla etkilenmeden devam edeceklerini umuyordum ama malesef işin aslı öyle olmadı 10. hafta itibariyle. hakikaten ne zaman bir oyuncu şu triplere girse patlıyor, sempatikliğini de yitiriyor. evladımız olma denayer, kanım sarı kırmızı akar triplerine girme, topunu oyna keşke...
