5
iki tür hisse sahibim. ilki, herkesin düşündüğü gibi, kazanandan çok kaybedenin olmadığı yönünde. diğer taraftan ise, engeli olan insanların veya bir şekilde kendini diğerlerinden farklı kılan özelliklere sahip insanların normalleşme isteklerine saygı duyma dürtüsü de var. çünkü bu türden bir farklılığa sahip olan çoğu birey, hayatı diğer insanlar gibi yaşamak istiyor.
yani ortada bir spor müsabakası var. kora kor mücadele etmek, yenmek-yenilmek, sevilmek, nefret edilmek, ödül almak, cezalandırılmak...
onlara beslediğimiz tek duygu acıma duygusu oluyor çoğu zaman, bunu fark etmiyoruz bile. biz öyle düşünmesek bile, bunu o şekilde algılama eğiliminde oluyor bu farklılığa sahip insanlar.
bu karışık duygular içerisinde; milli duyguların en uzaktan seyrettiği, renklerin değil hakikaten de insanlığın kazandığı bir maç olmasını dilerim. ve evet ben her maçta bunu dilerim aslında.
farkındalık mı yaratmak, yoksa normalleşmeye ufacık da olsa bir katkı mı; orası isteyenin istediği gibi olsun.
yani ortada bir spor müsabakası var. kora kor mücadele etmek, yenmek-yenilmek, sevilmek, nefret edilmek, ödül almak, cezalandırılmak...
onlara beslediğimiz tek duygu acıma duygusu oluyor çoğu zaman, bunu fark etmiyoruz bile. biz öyle düşünmesek bile, bunu o şekilde algılama eğiliminde oluyor bu farklılığa sahip insanlar.
bu karışık duygular içerisinde; milli duyguların en uzaktan seyrettiği, renklerin değil hakikaten de insanlığın kazandığı bir maç olmasını dilerim. ve evet ben her maçta bunu dilerim aslında.
farkındalık mı yaratmak, yoksa normalleşmeye ufacık da olsa bir katkı mı; orası isteyenin istediği gibi olsun.
