165
çocukluğumda altyapısında oynadığım memleketimin takımı.
o zamanlar kulübün başkanlığını yıllarca necmi işçi isimli bir şahıs yaptı ve arpa boyu yol alamadık. sezonun ilk yarılarını hep kafada bitirip ikinci yarı maçları hep sattığını iddia ediyordu büyüklerimiz o zamanlar, ne kadar doğrudur bilmem.
daha sonra başkanlığa hüseyin eryüksel geldi ve her sene üstüne koya koya ilerleyerek bugünlere geldik.
2009-2010 sezonu ikinci lige yükseldik
2010-2011 sezonu ikinci ligde son maçta ligde kaldık
2011-2012 sezonu ikinci ligi şampiyon tamamlayarak süper lige çıktık
bu takım süper lige çıktığından beri hiçbir zaman düşme adayı olmadı, hiçbir zaman eyyamcı bir takım olmadı, tipik anadolu takımları gibi yönetilmedi, belki bir proje takımı diyemeyiz ama iyi yönetildi.
ve hala süper ligde, yani süper lige yeni çıkan takımlar gibi asansör bir takım olmadı, her sene herkesin ısrarla düşme adayı olarak göstermesine rağmen her sene herkesi ısrarla g.t etti.
bu takım maçlarını şehirden 45 km uzakta manisa'da oynadı.
öyle sandığınız gibi çevre şehirlerden bir taraftar desteği görmedi.
bu takım süper ligde saygıyı en fazla hakeden kulüpler içerisinde ilk başlarda gelir.
ve nihayet hasret sona ermek üzere, şehir bir iki hafta içerisinde stadına da kavuşuyor.
bize memleketimiz sorulduğunda biz hep akhisarlıyız derdik, o zamanlar pek bilen olmazdı akhisar'ı, şimdi herkes biliyor ve daha bir gururla söylüyoruz:
biz akhisarlıyız!
o zamanlar kulübün başkanlığını yıllarca necmi işçi isimli bir şahıs yaptı ve arpa boyu yol alamadık. sezonun ilk yarılarını hep kafada bitirip ikinci yarı maçları hep sattığını iddia ediyordu büyüklerimiz o zamanlar, ne kadar doğrudur bilmem.
daha sonra başkanlığa hüseyin eryüksel geldi ve her sene üstüne koya koya ilerleyerek bugünlere geldik.
2009-2010 sezonu ikinci lige yükseldik
2010-2011 sezonu ikinci ligde son maçta ligde kaldık
2011-2012 sezonu ikinci ligi şampiyon tamamlayarak süper lige çıktık
bu takım süper lige çıktığından beri hiçbir zaman düşme adayı olmadı, hiçbir zaman eyyamcı bir takım olmadı, tipik anadolu takımları gibi yönetilmedi, belki bir proje takımı diyemeyiz ama iyi yönetildi.
ve hala süper ligde, yani süper lige yeni çıkan takımlar gibi asansör bir takım olmadı, her sene herkesin ısrarla düşme adayı olarak göstermesine rağmen her sene herkesi ısrarla g.t etti.
bu takım maçlarını şehirden 45 km uzakta manisa'da oynadı.
öyle sandığınız gibi çevre şehirlerden bir taraftar desteği görmedi.
bu takım süper ligde saygıyı en fazla hakeden kulüpler içerisinde ilk başlarda gelir.
ve nihayet hasret sona ermek üzere, şehir bir iki hafta içerisinde stadına da kavuşuyor.
bize memleketimiz sorulduğunda biz hep akhisarlıyız derdik, o zamanlar pek bilen olmazdı akhisar'ı, şimdi herkes biliyor ve daha bir gururla söylüyoruz:
biz akhisarlıyız!
