55
yabancı sınırı getirilsin konuşmaları gerçekten sinir bozucu ve de rahatsız edici. bu fikirde olanların tek bir argümanları var o da milli takım başarısızlığının buna bağlı olduğu iddiası. şimdi sinirlerimize hakim olup, sakin kalarak bu iddianın neden yanlış olduğunu izaha çalışalım. çünkü sinirlenip hakaret etmek, bu düşüncede olanların inatlaşmasina yol açiyor ve sonuçta iş akıl-mantık bağlamından çıkıp kör döğüşüne dönüşüyor. tıpkı ülkemizdeki siyasilerin ve diğer grupların içine düştüğü girdap gibi. o nedenle sakin olup izaha çalışalım.
1-yabancı sınırı getirilmesi, öncelikle ırkçı bir tutumdur. ırkçılık her alanda olduğu gibi sporda da önlenmesi gereken bir zihinsel sapmadır. çünkü insanlar (taraftarlar ve sporseverler) nasıl ki istedikleri filmi, istedikleri diziyi, istedikleri tiyatroyu, istedikleri tabloyu, resmi, kitabı okuma ya da izleme hakkına sahiptirler, istedikleri futbolcuları da izleme hakkına sahiptirler. filmin, tiyatronun, dizinin, kitabın, tablonun, resmin yerlisi yabancısı olmadığı gibi, endüstriyel bir gösteri sanatından ibaret olan futbolun da (dolayısıyla futbolcunun da) yerlisi yabancısı olmaz.
2-yabancı sınırının olmaması, gerçekte yerli futbolcuyu nasıl etkiler? iyi mi etkiler kötü mü etkiler? hemen cevap vereyim kesinlikle iyi etkiler. ancak bunun için biraz sabırlı olmak gerekir. biraz açayım; iyi yabancı futbolcuların ülkemize gelmesi, bütün genç futbolcularda artı bir motivasyon oluşturur. bu motivasyon onlar gibi olma istek ve arayışını kamçılar ve arayışa iter. her genç futbolcu, daha iyi nasıl olabilirim diye uğraşır ve olabileceği en yüksek potansiyele ulaşır. bu da orta ve uzun vadede daha iyi futbolcuların yetişmesi demektir. yine mevcut yerli futbolcular da onlarla rekabete girerek kendilerini geliştirip en yüksek seviyeye ulaşır. ancak bütün bunlar öyle bir-iki yılda olabilecek şeyler değildir. en az yedi yıl sabırla uygulama gerektirir.
3-yabancı sınırı olmaması, yurt içinde fahiş ve akıl dışı bonservis bedeli ve yıllık ücret ödenmesine engel olmaktadır. (tarık çamdal, serdar kesimal, mehmet topuz vs. örnekleri) ayrıca yerli futbolcuların daha çok yurtdışına transfer olmasına neden olmakta, bu da daha çok bilgi, daha çok gelişmişlik demektir.
yani milli takımdaki başarısızlığın nedeni asla yabancı sınırı olamaz. çünkü yabancı sınırının olduğu dönemlerdeki futbol seviyemiz bugün de aynen devam etmektedir. alınan başarısız sonuçların, futbolcuların kendi takımlarında oynaması ya da yeterince şans bulup bulup-bulmamasıyla hiçbir ilgisi yoktur. kötü oyununu devam ettiren bir futbolcu devamlı oynasa da sonuç değişmiyor çünkü.
iyi futbolcu yetiştiremiyorsanız, istediğiniz kadar forma şansı verin fark olmayacaktır. sorunun kaynağı iyi futbolcu yetişmemesi ve yetiştirilememesidir. sorun net ise çözümü nerde arayacağınız da bellidir. altyapılara yeterince yatırım yapmak ve iyi futbolcu ve iyi antrenör yetiştirmek...
1-yabancı sınırı getirilmesi, öncelikle ırkçı bir tutumdur. ırkçılık her alanda olduğu gibi sporda da önlenmesi gereken bir zihinsel sapmadır. çünkü insanlar (taraftarlar ve sporseverler) nasıl ki istedikleri filmi, istedikleri diziyi, istedikleri tiyatroyu, istedikleri tabloyu, resmi, kitabı okuma ya da izleme hakkına sahiptirler, istedikleri futbolcuları da izleme hakkına sahiptirler. filmin, tiyatronun, dizinin, kitabın, tablonun, resmin yerlisi yabancısı olmadığı gibi, endüstriyel bir gösteri sanatından ibaret olan futbolun da (dolayısıyla futbolcunun da) yerlisi yabancısı olmaz.
2-yabancı sınırının olmaması, gerçekte yerli futbolcuyu nasıl etkiler? iyi mi etkiler kötü mü etkiler? hemen cevap vereyim kesinlikle iyi etkiler. ancak bunun için biraz sabırlı olmak gerekir. biraz açayım; iyi yabancı futbolcuların ülkemize gelmesi, bütün genç futbolcularda artı bir motivasyon oluşturur. bu motivasyon onlar gibi olma istek ve arayışını kamçılar ve arayışa iter. her genç futbolcu, daha iyi nasıl olabilirim diye uğraşır ve olabileceği en yüksek potansiyele ulaşır. bu da orta ve uzun vadede daha iyi futbolcuların yetişmesi demektir. yine mevcut yerli futbolcular da onlarla rekabete girerek kendilerini geliştirip en yüksek seviyeye ulaşır. ancak bütün bunlar öyle bir-iki yılda olabilecek şeyler değildir. en az yedi yıl sabırla uygulama gerektirir.
3-yabancı sınırı olmaması, yurt içinde fahiş ve akıl dışı bonservis bedeli ve yıllık ücret ödenmesine engel olmaktadır. (tarık çamdal, serdar kesimal, mehmet topuz vs. örnekleri) ayrıca yerli futbolcuların daha çok yurtdışına transfer olmasına neden olmakta, bu da daha çok bilgi, daha çok gelişmişlik demektir.
yani milli takımdaki başarısızlığın nedeni asla yabancı sınırı olamaz. çünkü yabancı sınırının olduğu dönemlerdeki futbol seviyemiz bugün de aynen devam etmektedir. alınan başarısız sonuçların, futbolcuların kendi takımlarında oynaması ya da yeterince şans bulup bulup-bulmamasıyla hiçbir ilgisi yoktur. kötü oyununu devam ettiren bir futbolcu devamlı oynasa da sonuç değişmiyor çünkü.
iyi futbolcu yetiştiremiyorsanız, istediğiniz kadar forma şansı verin fark olmayacaktır. sorunun kaynağı iyi futbolcu yetişmemesi ve yetiştirilememesidir. sorun net ise çözümü nerde arayacağınız da bellidir. altyapılara yeterince yatırım yapmak ve iyi futbolcu ve iyi antrenör yetiştirmek...
