28477
19 ağustos osmanlıspor galatasaray maçının ilk yarısı sonunda a spor devre arası programında, galatasaray futbol takımına ithafen:
''bir şey söyleyeyim mi, uzun yıllardır bu tarz bir olay yaşamadım. bu bir tesadüf mü bir futbol hayali mi bilmiyorum çünkü şöyle söyleyeyim, transferler yaparsın çok üst düzey futbolcu alırsın dört tane beş tane, yan yana koyarsın olmaz. şöyle söyleyeyim bir yemek yapıyorsun ne bileyim soğanı, sarımsağı, eti, bilmem nesi ya bu kadar uyar mı? bu nasıl bir şey? yani bu bir tesadüf mü yoksa türk futbolu için bir vaha mı? ya bir makine bu kadar iyi çalışır mı?
allah kimseyi galatasaray yedek kulübesine düşürmesin. ben yedekte olsam, sahaya baksam baksam baksam ''ulan kim çıksa da ben girsem'' desem kimse çıkmaz. bu galatasaray takımı inanılmaz bir şey, rakibi maymun yapıyorlar topla oynayarak. ya üç kişi dört kişi basıyorlar ve yorulmuyorlar. niye yorulmuyorlar, topla oynuyorlar keyif alıyorlar. rakip almaya uğraşıyor, aldıklarında da daha kafalarını kaldırmadan üç kişi basıyorlar.
mağlup da olabilir galatasaray takımı ama bir takım bu kadar keyif verir mi ya? bir sene evvel selçuk üç pas yapacak dört pas yapacak on pas yapacak, geri pası, arkaya pası, sneijder oynayacak falan. bu galatasaray takımında kimse kimseye mahkum değil. çok enteresan ya kimse kimseye mahkum değil, bir avrupa takımı oynuyor. gomis mesela hasta o köşeye, domuza vurur gibi vuruyor.
beşiktaş ilk şampiyonluğunda iyi oynuyordu, bu galatasaray o beşiktaş'tan da iyi oynuyor. yani bilmiyorum ya çok enteresan tesadüf mü değil mi, devam eder mi, bir tuhaf ya! nadir olur böyle bir takım. keşke her takımımız böyle oynasa da keyif alsak biraz.''
(bkz: erman toroğlu)
yazılı olunca belki erman toroğlu'nun bu cümleleri söylerkenki heyecanı tam yansımıyor, programda konuşurken hiç görmediğim kadar heyecanlıydı, galatasaray takımından bahsederken takımın oyununa duyduğu saygı her halinden belli oluyordu. aynı şekilde serkan korkmaz da deyim yerindeyse ağzı açık bakınıyordu galatasaray futbol takımının performansı sonrasında. ha o anki heyecanı bir de galatasaray taraftarlarına sormak lazım, osmanlıspor maçı devre arasında neredeyse ağlamaklıydım. takımın ev sahibiyken oynadığı oyun muazzamdı ama tabi yine de deplasman bilinçaltımıza yerleşmiş, gözümüzü korkutuyordu. maçın ilk devresi bittiğinde de anladım bu takımın deplasman falan dinlemeyeceğini. bizim bu hislerimizin yanında erman toroğlu serkan korkmaz hayran kalmış çok mu? normal. ha bu arada erman toroğlu'nun hayatımda bir takıma bu kadar hayran kaldığını görmemiştim. sözlerini çerçeveletip duvarıma asabilirim. *
''bir şey söyleyeyim mi, uzun yıllardır bu tarz bir olay yaşamadım. bu bir tesadüf mü bir futbol hayali mi bilmiyorum çünkü şöyle söyleyeyim, transferler yaparsın çok üst düzey futbolcu alırsın dört tane beş tane, yan yana koyarsın olmaz. şöyle söyleyeyim bir yemek yapıyorsun ne bileyim soğanı, sarımsağı, eti, bilmem nesi ya bu kadar uyar mı? bu nasıl bir şey? yani bu bir tesadüf mü yoksa türk futbolu için bir vaha mı? ya bir makine bu kadar iyi çalışır mı?
allah kimseyi galatasaray yedek kulübesine düşürmesin. ben yedekte olsam, sahaya baksam baksam baksam ''ulan kim çıksa da ben girsem'' desem kimse çıkmaz. bu galatasaray takımı inanılmaz bir şey, rakibi maymun yapıyorlar topla oynayarak. ya üç kişi dört kişi basıyorlar ve yorulmuyorlar. niye yorulmuyorlar, topla oynuyorlar keyif alıyorlar. rakip almaya uğraşıyor, aldıklarında da daha kafalarını kaldırmadan üç kişi basıyorlar.
mağlup da olabilir galatasaray takımı ama bir takım bu kadar keyif verir mi ya? bir sene evvel selçuk üç pas yapacak dört pas yapacak on pas yapacak, geri pası, arkaya pası, sneijder oynayacak falan. bu galatasaray takımında kimse kimseye mahkum değil. çok enteresan ya kimse kimseye mahkum değil, bir avrupa takımı oynuyor. gomis mesela hasta o köşeye, domuza vurur gibi vuruyor.
beşiktaş ilk şampiyonluğunda iyi oynuyordu, bu galatasaray o beşiktaş'tan da iyi oynuyor. yani bilmiyorum ya çok enteresan tesadüf mü değil mi, devam eder mi, bir tuhaf ya! nadir olur böyle bir takım. keşke her takımımız böyle oynasa da keyif alsak biraz.''
(bkz: erman toroğlu)
yazılı olunca belki erman toroğlu'nun bu cümleleri söylerkenki heyecanı tam yansımıyor, programda konuşurken hiç görmediğim kadar heyecanlıydı, galatasaray takımından bahsederken takımın oyununa duyduğu saygı her halinden belli oluyordu. aynı şekilde serkan korkmaz da deyim yerindeyse ağzı açık bakınıyordu galatasaray futbol takımının performansı sonrasında. ha o anki heyecanı bir de galatasaray taraftarlarına sormak lazım, osmanlıspor maçı devre arasında neredeyse ağlamaklıydım. takımın ev sahibiyken oynadığı oyun muazzamdı ama tabi yine de deplasman bilinçaltımıza yerleşmiş, gözümüzü korkutuyordu. maçın ilk devresi bittiğinde de anladım bu takımın deplasman falan dinlemeyeceğini. bizim bu hislerimizin yanında erman toroğlu serkan korkmaz hayran kalmış çok mu? normal. ha bu arada erman toroğlu'nun hayatımda bir takıma bu kadar hayran kaldığını görmemiştim. sözlerini çerçeveletip duvarıma asabilirim. *
