11576
yine formunun zirvesinde olan kaptanımız.31 temmuz 2017 galatasaray akhisar belediye maçında yedirdiği gol beni biraz geçmişe götürdü. aylardan ocak. hava soğuk ve hafif yağmurlu(ahmet çakar mod on). arkadaşlarla halı saha yapıcaz. her iki takımda da profesyonel futbolcular var ortam gergin yani herkes kazanmak istiyor. ben her zaman ki gibi fm diliyle hırçın stoper olarak sahada ki yerimi aldım. west ham formamı giymişim gerekli talimatları defansda ki partnerlerime veriyorum. herkes de motivasyon tamam. santradan sonra top döndü dolaştı bana geldi bende pas atacak arkadaşımı arıyorum,top ayağımdan çıkar çıkmaz ayağım kaydı ve top rakip forvete gitti. tabi önü o anda bomboş olduğu için herif gitti golü attı. o andan sonra oyunda kimse benim yüzüme bile bakmadı neredeyse top bile atmadılar lan ki defanstan topları genelde çıkaran oyuncu ben olurum. ertesi maça kadar hep bu hatamı düşündüm ulan acaba niye gittim adama pas attım ayağım neden kaydı gibi neredeyse utancımdan yerin dibine girmek istedim yaşadığım pozisyon her aklıma geldiğinde. diyeceğim odur ki bu adam bu hatayı yaptıkdan sonra eminim hiç bir şey hissetmemişdir. ya arkadaş ben bu işi yapamıyorum artık takıma zarar vermiyim gibi bir düşünce aklının ucundan bile geçmemiştir eminim. hani ruhsuzlar tabiri var ya genelde biz galatasaray taraftarı kullanır bunu. çünkü biz takım olarak başaralı olduğumuz zamanlarda yenilsekde saha da yenilgiyi son ana kadar kabullenmeyen bir yapıya sahibiz. gs taraftarıda sahada bunu görmek isteyen ve arzulayan bir kitle. ben tarihimizde selçuk gibi ruhsuzların ilk 11 oynadığı bir galatasaray'ın şampiyon olduğunu hatırlamıyorum. umarım bir an önce gidersin selçuk.
