2 kasım 1994 galatasaray göteborg maçı

benim için inanılmaz bir gündü. herşey çok güzel başlamıştı. nasıl güzel olmasın hayatımda ilk defa ali sami yen e ayak basacaktım. 7 yaşını yeni bitirmiş 8 den gün almış bir çocuk için heyecanlanmamak elde miydi. stada girene kadar hep bir korku vardı içimde ya bir aksilik çıkar da stada giremezsek diye*. neyse ki bir aksilik olmadan girmiştik stada. o gün aklımda kalan en önemli şeylerden biri de kubilay* ın sürekli korner kullanmasıydı belki de. kullandıkları* ilk kornerin gol olması ve bu korneri de bizim olduğumuz tribünün** önünden kullanmaları o güne dair unutamayacağım anılarım arasında yerini alıyordu. ve ilk defa bir maçtan sonra ağlıyordum sözlük. daha 8 yaşına yeni girmiştim, ilk defa maça gitmişim, takımımdan galibiyet bekliyorum, tutamadım kendimi sözlük. ama olsun sonuçta biz sevinmek için sevmemiştik galatasaray ımızı.

edit: uadiablo nun dediğine göre golün olduğu kale eski açıkmış sözlük.**