4969
benim, bizim değil başkalarının takımıdır.
hayatımda ailem ile birlikte bir çok planı galatasaray'a göre ayarlayan biriyim. annemin, ve diğer aile fertlerinin geçirdiği krizleri anlatsam eminim bir çoğunuz kendinden bir pay bulacaktır.
25 mart 2017 galatasaray mali genel kurul toplantısı ile şunu bir kez daha anladım ki sen ben ne kadar düşünürse, üzülürse hep boşa. galatasaray tarihin gördüğü en büyük markalardan biri ve iş paraya geldiğinde sen bir taraftar iken, iş karar geldiğinde sen aslında koca bir hiçsin.
ben eminim ki bugün milyonlarca galatasaray taraftarının içinden belki %1 lik bir kesim dursun aydın köstek yönetimi'ni desteklemiştir. o da sevecek bir şeyler bulmuştur belki. her salı gerçekleşen transferler, taraftarla aynı pisuvarda işerken verilen ibrahimovic vaatleri, grosskreutz transferinin yetişememesi, sabri sarıoğlunun ücreti arttırılırken, ergin ataman'ın ücretinin azaltılması, her olumsuz havada suçu eski yönetime atmalar, her dalda nice kupalar söylemini her dalda nice başarısızlıklar diye değiştiren mevcut yönetim ve destekçileri bende hiç bir şekilde umut ışığı bırakmamıştır.
konuşmaları, duruşu, tarzı, yenen haklara karşı ses çıkarmayışı, kıymetli taşınmazların birilerine peşkeş çekilmesi, gelecek paranın bankalara ucuz yoldan kırdırılması sanki kimsenin umurunda değilmiş gibi.
ya da diğer yandan yapılan transferlerde harcanan paraların, her transferin ilk iki maçında iyi bir performans ile ben kefilim denirken daha sonrasında ben alınmasın demiştim denilmesi yetmiyordu.
sevgili dostlar, acı ama gerçek galatasaray senin benim değil. galatasaray halkın ve haklının değildir. galatasaray komple yabancı bir yatırımcıya satılana kadar da kulübü bir daha asla sahiplenebileceğimi düşünmüyorum. ben bu düzenin içinde sadece platonik bir aşık olarak, karşı cinse sürekli maddi yardımlarda bulunan bir aşık modundayım.
kim bilir belki yabancı bir yatırımcı kulübü satın alsa en azından adamın parası benim sevdam diyerek sahiplenebilirim. galatasaray bünyesi içinde hiç kimseye güvenimin kalmadığını belirtmek isterim.
güzel bir sevgiliyle bir daha hiç buluşamayacağımı, ancak sevgisinin kalbimde ve resminin belleğimde her zaman yeri olacağını bilmesini istiyorum.
bazılarının galatasaray'dan başka hiç bir şeyi yok.
hayatımda ailem ile birlikte bir çok planı galatasaray'a göre ayarlayan biriyim. annemin, ve diğer aile fertlerinin geçirdiği krizleri anlatsam eminim bir çoğunuz kendinden bir pay bulacaktır.
25 mart 2017 galatasaray mali genel kurul toplantısı ile şunu bir kez daha anladım ki sen ben ne kadar düşünürse, üzülürse hep boşa. galatasaray tarihin gördüğü en büyük markalardan biri ve iş paraya geldiğinde sen bir taraftar iken, iş karar geldiğinde sen aslında koca bir hiçsin.
ben eminim ki bugün milyonlarca galatasaray taraftarının içinden belki %1 lik bir kesim dursun aydın köstek yönetimi'ni desteklemiştir. o da sevecek bir şeyler bulmuştur belki. her salı gerçekleşen transferler, taraftarla aynı pisuvarda işerken verilen ibrahimovic vaatleri, grosskreutz transferinin yetişememesi, sabri sarıoğlunun ücreti arttırılırken, ergin ataman'ın ücretinin azaltılması, her olumsuz havada suçu eski yönetime atmalar, her dalda nice kupalar söylemini her dalda nice başarısızlıklar diye değiştiren mevcut yönetim ve destekçileri bende hiç bir şekilde umut ışığı bırakmamıştır.
konuşmaları, duruşu, tarzı, yenen haklara karşı ses çıkarmayışı, kıymetli taşınmazların birilerine peşkeş çekilmesi, gelecek paranın bankalara ucuz yoldan kırdırılması sanki kimsenin umurunda değilmiş gibi.
ya da diğer yandan yapılan transferlerde harcanan paraların, her transferin ilk iki maçında iyi bir performans ile ben kefilim denirken daha sonrasında ben alınmasın demiştim denilmesi yetmiyordu.
sevgili dostlar, acı ama gerçek galatasaray senin benim değil. galatasaray halkın ve haklının değildir. galatasaray komple yabancı bir yatırımcıya satılana kadar da kulübü bir daha asla sahiplenebileceğimi düşünmüyorum. ben bu düzenin içinde sadece platonik bir aşık olarak, karşı cinse sürekli maddi yardımlarda bulunan bir aşık modundayım.
kim bilir belki yabancı bir yatırımcı kulübü satın alsa en azından adamın parası benim sevdam diyerek sahiplenebilirim. galatasaray bünyesi içinde hiç kimseye güvenimin kalmadığını belirtmek isterim.
güzel bir sevgiliyle bir daha hiç buluşamayacağımı, ancak sevgisinin kalbimde ve resminin belleğimde her zaman yeri olacağını bilmesini istiyorum.
bazılarının galatasaray'dan başka hiç bir şeyi yok.
