42
jupp derwall kendisini "mükemmel bir takdimdi." diyerek anlatıyor anılarında. işte derwall'in ağzından ahmet akcan...
***
artık yeni bir tercüman ve antrenör yardımcısı bulmaktan umudumu kestiğim sıralarda kulüp binasının merdivenlerinde genç bir adamla karşılaştım. uzun boylu, spor giyimliydi. su gibi almanca konuşuyordu ve ilk bakışta sempatimi kazandı.
kendini tanıttı: "adım ahmet akcan. almanya'da sizin oturduğunuz yere çok yakın olan saarland eyaletindeki merzig'de oturuyorum. şimdi babamla birlikte bursa'ya akraba ve dost ziyareti için yoldayız. duyduğum kadarıyla yeni bir tercüman arıyormuşsunuz.* ben bu işe aday olmak istiyorum."
şaşırmıştım. ona baktım ve gülümsemekten kendimi alamadım. daha sonra söylediklerinden anladığıma göre, içinde bulunduğum durum hakkında çok iyi bilgi edinmişti ve şimdi bu durum için şansını denemek istiyordu.
antrenman komutlarımı aklımdan geçirdim. seslenirken, talimat verirken, konuşmalar sırasında mustafa'nın* hep yanımda olması gerekiyordu. ama bu her zaman mümkün olmuyordu, çünkü mustafa zaman zaman ya sahanın öbür ucunda bir çalışma yapıyor ya da kalecilere özel antrenman yaptırıyordu (derwall, denizli ile ingilizce konuşuyordu). sorunlara tatmin edici bir çözüm getirmek için başkanla* yaptığımız, her iki taraf adına da önem taşıyan konuşmaları düşündüm. ayrıca konuşabilmek istediğim daha pek çok insan vardı. futbolcular, masör, malzemeci, aşçı, sokaktaki insanlar, taraftarlar, televizyon, basın; her kelimenin açık ve net formüle edilip aktarılmasını gerektiren diğer durumlar...
bütün bunlar için benim sözcüklerimi ve dilimi mükemmel çevirecek bir tercümana ihtiyacım vardı. benim dilim olacak bu kişiyi bulmak mümkün olmalıydı. eğer şansım yaver gider, bir de antrenörlüğü olursa, ne iyi olurdu. beni, şimdi içinde yaşadığım bu yeni dünyaya sokabilmek için her adımda yanımda olacak bir kişi... böyle birini arıyordum...
iyi haberi çok çabuk aldım. ahmet akcan bir sonraki cümlesinde, a lisansına sahip bir antrenör olduğunu saarland eyalet üniversitesi'nde spor eğitimi gördüğünü söyledi. hocası olan öğretim üyesi bay horst zingraf eski oyuncularımdan biriydi, yakın dostumdu. ahmet hakkındaki izlenimleri benim karar vermemi çok kolaylaştırdı.
gerçekten de mükemmel bir takdimdi. dışarıdan şaşırmış ve sürprize uğramış gibi görünsem de içimde mutlu ve bahtiyardım. sonunda doğru kişiyi bulmuştum.
...
sonraki haftalar ve aylar boyunca üçümüz* iyi bir sacayağı oluşturduk. her iki genç adam da enerji ve yeni fikirlerle doluydu.
...
***
o zamanlar 25 yaşında, donanımlı bir genç olan ahmet akçan'ın geldiği noktaya baktığımızda; "daima ileri, sürekli gelişim" felsefesinin türkiye'de geçerli olmadığını görebiliriz. bunca donanıma, tecrübeye sahip olmuş bir kişinin bugün gelmesi gereken nokta ile, geldiği yer arasındaki "beş benzemez"'i bulmak da acı veriyor haliyle...
***
artık yeni bir tercüman ve antrenör yardımcısı bulmaktan umudumu kestiğim sıralarda kulüp binasının merdivenlerinde genç bir adamla karşılaştım. uzun boylu, spor giyimliydi. su gibi almanca konuşuyordu ve ilk bakışta sempatimi kazandı.
kendini tanıttı: "adım ahmet akcan. almanya'da sizin oturduğunuz yere çok yakın olan saarland eyaletindeki merzig'de oturuyorum. şimdi babamla birlikte bursa'ya akraba ve dost ziyareti için yoldayız. duyduğum kadarıyla yeni bir tercüman arıyormuşsunuz.* ben bu işe aday olmak istiyorum."
şaşırmıştım. ona baktım ve gülümsemekten kendimi alamadım. daha sonra söylediklerinden anladığıma göre, içinde bulunduğum durum hakkında çok iyi bilgi edinmişti ve şimdi bu durum için şansını denemek istiyordu.
antrenman komutlarımı aklımdan geçirdim. seslenirken, talimat verirken, konuşmalar sırasında mustafa'nın* hep yanımda olması gerekiyordu. ama bu her zaman mümkün olmuyordu, çünkü mustafa zaman zaman ya sahanın öbür ucunda bir çalışma yapıyor ya da kalecilere özel antrenman yaptırıyordu (derwall, denizli ile ingilizce konuşuyordu). sorunlara tatmin edici bir çözüm getirmek için başkanla* yaptığımız, her iki taraf adına da önem taşıyan konuşmaları düşündüm. ayrıca konuşabilmek istediğim daha pek çok insan vardı. futbolcular, masör, malzemeci, aşçı, sokaktaki insanlar, taraftarlar, televizyon, basın; her kelimenin açık ve net formüle edilip aktarılmasını gerektiren diğer durumlar...
bütün bunlar için benim sözcüklerimi ve dilimi mükemmel çevirecek bir tercümana ihtiyacım vardı. benim dilim olacak bu kişiyi bulmak mümkün olmalıydı. eğer şansım yaver gider, bir de antrenörlüğü olursa, ne iyi olurdu. beni, şimdi içinde yaşadığım bu yeni dünyaya sokabilmek için her adımda yanımda olacak bir kişi... böyle birini arıyordum...
iyi haberi çok çabuk aldım. ahmet akcan bir sonraki cümlesinde, a lisansına sahip bir antrenör olduğunu saarland eyalet üniversitesi'nde spor eğitimi gördüğünü söyledi. hocası olan öğretim üyesi bay horst zingraf eski oyuncularımdan biriydi, yakın dostumdu. ahmet hakkındaki izlenimleri benim karar vermemi çok kolaylaştırdı.
gerçekten de mükemmel bir takdimdi. dışarıdan şaşırmış ve sürprize uğramış gibi görünsem de içimde mutlu ve bahtiyardım. sonunda doğru kişiyi bulmuştum.
...
sonraki haftalar ve aylar boyunca üçümüz* iyi bir sacayağı oluşturduk. her iki genç adam da enerji ve yeni fikirlerle doluydu.
...
***
o zamanlar 25 yaşında, donanımlı bir genç olan ahmet akçan'ın geldiği noktaya baktığımızda; "daima ileri, sürekli gelişim" felsefesinin türkiye'de geçerli olmadığını görebiliriz. bunca donanıma, tecrübeye sahip olmuş bir kişinin bugün gelmesi gereken nokta ile, geldiği yer arasındaki "beş benzemez"'i bulmak da acı veriyor haliyle...
