kendini galatasaray'ın teknik direktörü olarak hayal etmek

kendimi hep basın karşısında açıklama yaparken veya maç içinde kenarda bekleyişimle hayal ederim nedense. oyunculuktansa teknik direktörlük daha bir cazip geliyor bana, neticede patron sensin ve tüm sorumluluk da senin. başarılı olursan kalırsın olamazsan gidersin. arkanı toplayacak , hak etmediğin yerlere getirecek bir menajerinin olma şansı yok. tam bir meydan okuma.

içimde ukde kalan şeylerden biri de takımım farklı bir skorla öndeyken -mesela 4-0- saha kenarından takımıma ileride hücum press yapmalarını söylerek ''hücum hücum'' diyebilmektir. maksat şov olsun.

ulan galatasaray, bir beni teknik direktör yapmıyorsun :(

(bkz: o konuda ben de çok kırgınım cimboma)