1
ciddi ciddi sosyolojik olarak incelenmesi gereken durum. tabii ki hiç yenilmiyor değiller ancak burada özellikle baz alınan durum, büyük maçlar olarak nitelendirdiğimiz derbilerde fenerbahçe'nin bize, beşiktaş'a, trabzonspor'a kendi evinde sağladığı büyük üstünlük...
tekil olarak incelendiğinde "can sıkan", genel ve vizyonel olarak bakıldığında ise "öylesine bir istatistik" olarak adlandırılabilecek bir durum aslında. zira evet; en büyük yerel rakibim dediğin takım kendi evinde sana bir türlü kaybetmiyorsa, üstelik senin evinde de münferit de olsa galibiyetler alıyorsa bu senin için can sıkıcı bir hal alabilir.
galatasaray'ın kadıköy'de 17 senedir galip gelemiyor olması da galatasaray taraftarı açısından bu nitelikte...
(bkz: galatasaray'ın kadıköy'de kazanamaması)
yoksa genele ve vizyona bakıldığında evinde bu kadar kaybetmiyor oluşu, fenerbahçe'ye "genel rekabet" koşullarında çok bir artı sağlamıyor, galatasaray'ın uluslararası başarısı ve yerel turnuva kupa sayısındaki üstünlüğü bu faktörü göz önünden kaldırıyor.
ancak her yeni derbi öncesi bu faktör tekrar gündeme geliyor...
-"uzunluk ölçüsüyle nitelenen varlıkların tam ortadan ikiye bölünmesi" durumu için bir önerme yapsak?
galatasaray 17 senedir kadıköy'de tek galibiyet alamamış. ancak farz-ı misal 2007 - 2008'de 1 kez galip gelmiş olsaydık ne olurdu?
-"galatasaray 8 senedir kadıköy'de galip gelemiyor."
totalde bakıldığında değişen çok bir şey yok aslında. toplam 20 maçsa 19'undayine yenememişsin. 1 adet galibiyet, "nitelik" açısından yenilmezlik serisini yarı yarıya düşürmüş. yani bazen istatistik dediğin şey yanıltıcı olabilir,
ferguson'un dile getirdiği gibi "istatistik mini etek gibidir, çok şey gösterir ancak asıl görünmesi gerekeni saklar..."
kadıköy'de fenerbahçe kadrosu ne kadar değişime uğrasa da farklı bir ambiyans ve gaz ile oynuyor. defalarca yenilmenin eşiğine gelmesine rağmen bir şekilde kaybetmemeyi başardığı maçların sayısı da en az "dominant ve ezerek" oynadıkları maç sayısı kadar var.
19 mart 2012 fenerbahçe galatasaray maçında 90+4'te 2-0 geriden gelen galatasaray'a maçı 3-2 kazandıracak ve en efsanevi comebacklerden birini yaptıracak pozisyon gol olsa "galatasaray 4 senedir kadıköy'de galip gelemiyor" goygoyu döner miydi? bilemiyoruz.
ancak fenerbahçe'nin yıllardır süregelen ve kendisini güçlü biçimde savunabildiği tek argümanı olan "kadıköy'de bizi yenemezsiniz" düsturunun bozulmasının tek maça bağlı olduğu bir gerçek...
30 sene türkiye kupası alamayan fenerbahçe'nin bu 30 sene sonunda aldığı ilk türkiye kupasından sonra artık "türkiye kupasını alamayan fenerbahçe" goygoyunun sonlandığını gördük galiba. o kupa almanın arkasından galatasaray türkiye kupasını 3 kez üst üste alsa da artık o organizasyon üzerinden geyik dönmediği de malumumuz.
dolayısıyla, galatasaray olarak aşağıdaki maç çok önemli, alınacak 1 galibiyet, bu başlığın nitelediği tüm değerleri yerle bir edebilir ve bu goygoy artık bir 17 sene daha açılmamak üzere kapanabilir.
(bkz: 20 kasım 2016 fenerbahçe galatassaray maçı)
tekil olarak incelendiğinde "can sıkan", genel ve vizyonel olarak bakıldığında ise "öylesine bir istatistik" olarak adlandırılabilecek bir durum aslında. zira evet; en büyük yerel rakibim dediğin takım kendi evinde sana bir türlü kaybetmiyorsa, üstelik senin evinde de münferit de olsa galibiyetler alıyorsa bu senin için can sıkıcı bir hal alabilir.
galatasaray'ın kadıköy'de 17 senedir galip gelemiyor olması da galatasaray taraftarı açısından bu nitelikte...
(bkz: galatasaray'ın kadıköy'de kazanamaması)
yoksa genele ve vizyona bakıldığında evinde bu kadar kaybetmiyor oluşu, fenerbahçe'ye "genel rekabet" koşullarında çok bir artı sağlamıyor, galatasaray'ın uluslararası başarısı ve yerel turnuva kupa sayısındaki üstünlüğü bu faktörü göz önünden kaldırıyor.
ancak her yeni derbi öncesi bu faktör tekrar gündeme geliyor...
-"uzunluk ölçüsüyle nitelenen varlıkların tam ortadan ikiye bölünmesi" durumu için bir önerme yapsak?
galatasaray 17 senedir kadıköy'de tek galibiyet alamamış. ancak farz-ı misal 2007 - 2008'de 1 kez galip gelmiş olsaydık ne olurdu?
-"galatasaray 8 senedir kadıköy'de galip gelemiyor."
totalde bakıldığında değişen çok bir şey yok aslında. toplam 20 maçsa 19'undayine yenememişsin. 1 adet galibiyet, "nitelik" açısından yenilmezlik serisini yarı yarıya düşürmüş. yani bazen istatistik dediğin şey yanıltıcı olabilir,
ferguson'un dile getirdiği gibi "istatistik mini etek gibidir, çok şey gösterir ancak asıl görünmesi gerekeni saklar..."
kadıköy'de fenerbahçe kadrosu ne kadar değişime uğrasa da farklı bir ambiyans ve gaz ile oynuyor. defalarca yenilmenin eşiğine gelmesine rağmen bir şekilde kaybetmemeyi başardığı maçların sayısı da en az "dominant ve ezerek" oynadıkları maç sayısı kadar var.
19 mart 2012 fenerbahçe galatasaray maçında 90+4'te 2-0 geriden gelen galatasaray'a maçı 3-2 kazandıracak ve en efsanevi comebacklerden birini yaptıracak pozisyon gol olsa "galatasaray 4 senedir kadıköy'de galip gelemiyor" goygoyu döner miydi? bilemiyoruz.
ancak fenerbahçe'nin yıllardır süregelen ve kendisini güçlü biçimde savunabildiği tek argümanı olan "kadıköy'de bizi yenemezsiniz" düsturunun bozulmasının tek maça bağlı olduğu bir gerçek...
30 sene türkiye kupası alamayan fenerbahçe'nin bu 30 sene sonunda aldığı ilk türkiye kupasından sonra artık "türkiye kupasını alamayan fenerbahçe" goygoyunun sonlandığını gördük galiba. o kupa almanın arkasından galatasaray türkiye kupasını 3 kez üst üste alsa da artık o organizasyon üzerinden geyik dönmediği de malumumuz.
dolayısıyla, galatasaray olarak aşağıdaki maç çok önemli, alınacak 1 galibiyet, bu başlığın nitelediği tüm değerleri yerle bir edebilir ve bu goygoy artık bir 17 sene daha açılmamak üzere kapanabilir.
(bkz: 20 kasım 2016 fenerbahçe galatassaray maçı)
