20
ortaokul son siniftim bu baslik atildiginda. o yillar gazetelerden tabak canak biriktirirdik ve eve her gun gazete girdigi icin spor sayfalari benim icin cok buyuk bir keyif idi. kupurler keser gunlugume yapistirirdim. bu basligi da kesip yapistirmistim gunlugume. mac gecesi ise cay servisi yapan annem gol aninda bagrismalarimizdan korkup bir caydanlik cayi haliya dokmustu. guzel gunlerdi vesselam. yillar gecti, sezonlar bitti, gunlukler kayboldu, sampiyonluklar kutlandi ama o baslik hic eskimedi benim gozumde. yillar sonra baska bir kitada bir avrupa maci izleme sansi yakaladim. 28 temmuz 2016 bayern münih milan maçıni chicago soldier field de izleyen sansli futbol severlerden biriydim. milan penaltilarda yendi ve ben esime sarilip 'yendik mi lan' diye bagirdim. sadece galatasaray taraftarinin yasayabilecegi tatlar bunlar. tesekkurler takimim bana hayattan zevk aldirdigin icin.
