273
çocukluktan gelen fenerbahçe derbisi ve alex travmalarını atlatmamı sağlayan efsane maç. yıl 2002, futbola ilgim yeni başlamış, 8 yaşındayım ama tam galatasaraylı olmuşum artık. aksilik bu ya 10 yılda 3-4 galibiyet anca gördüm. 5-1 kazanmışız bir de nonda'nın attığı gol. bu ikisnden başka birşey yok. her neyse, o yıllardaki maçları bilirsiniz. tam bir işkence... muhteşem oynarız olmaz, kötü oynarız olmaz, maç ortada gider olmaz. en iyi ihtimalle berabere biter. bu süreçte özellikle 2006'daki türkiye kupası eşleşmesi, kadıköy'de 84. dakikada alex'in frikikten attığı gol içime fena oturmuştur. daha sonra da çok fazla yenilğimiz oldu, alex goller atmaya devam etti ama o kadar acıtmadı. o ara fenerbahçe'nin kulüp tarihindeki zirve noktasında olması da tuz biber ekiyor tabi bu duruma. adamlar hem bizi yeniyor amk hem de çok başarılı, kadro falan süper. bizde bir numara yok.
işte bu maç bizim bok gibi oynadığımız, asla kazanamayacağımız bir zamanda "bizim sneijder'imiz"in alex yerine geçip 2 tane boru döşediği maç olmuştur. 2. golde anıra anıra koşturdum ben. insanlıktan çıktım. çünkü "ulan bala göte attınız bir tane öyle yendiniz" demelerine fırsat bırakmayacak kadar muhteşemdi o gol. "vay be adamlarda sneijder var bir halt oynamadan koydular bize" dedirtecek bir maç sonuydu. yıllarce bizim dediğimiz gibi.haftalarca o gollerin tekrarını izledim. biliyordum ki bir devri ve hesabı kapattık. şike sürecinde sağlam yıpranmış camiaya son darbeyi indirdik. fenerliler de biliyordu. artık onların golleri, kalecileri, alex'leri değil bizimkiler konuşulacaktı. yoksa derdimiz şampiyonluk, liderlik falan değildi. daha 6. haftaydı. bu ondan da önemli birşeydi ve çok şükür oldu.
işte bu maç bizim bok gibi oynadığımız, asla kazanamayacağımız bir zamanda "bizim sneijder'imiz"in alex yerine geçip 2 tane boru döşediği maç olmuştur. 2. golde anıra anıra koşturdum ben. insanlıktan çıktım. çünkü "ulan bala göte attınız bir tane öyle yendiniz" demelerine fırsat bırakmayacak kadar muhteşemdi o gol. "vay be adamlarda sneijder var bir halt oynamadan koydular bize" dedirtecek bir maç sonuydu. yıllarce bizim dediğimiz gibi.haftalarca o gollerin tekrarını izledim. biliyordum ki bir devri ve hesabı kapattık. şike sürecinde sağlam yıpranmış camiaya son darbeyi indirdik. fenerliler de biliyordu. artık onların golleri, kalecileri, alex'leri değil bizimkiler konuşulacaktı. yoksa derdimiz şampiyonluk, liderlik falan değildi. daha 6. haftaydı. bu ondan da önemli birşeydi ve çok şükür oldu.
