selçuk inan

herkes sallıyor şimdi selçuk'a çok kazanıyormuş, yatıyormuş, oynamıyormuş. kötü maçları kötü zamanları olmadı mı elbet oldu. o formayı çıkarıp tugay kaptan verdiği günü unutabildim mi hayır. yeniyetmelerin tepkilerini zaten mazur görüyorum, zira artık takım sevgisi başarıdan geçiyor. gözlerini kanatırken oynanan futbol "ihanet etmiş olurum abi gidemem" diyecek yürek yok artık yeni nesilde. beni tanıyanlar iyi bilir, uyuyamadığım geceler olurdu heyecandan, öfkeden. kalbim kıpır kıpır yurda mal bırakmaya gelen bir toptancının arka kasasında maça gitmişliğim bile vardır taa kocaeliden. peki bunca kızgınlık üzerine sırt çevirilebilir mi selçuk inan'a? benim için mümkün değil. kimse farketmedi belki ama ilk yarı (bkz: 15 ekim 2016 gençlerbirliği galatasaray maçı) pozisyon dahi vermeden 4-5 tane net pozisyon kaçırarak mükemmel bir futbol oynandı. açın bakın istediğiniz istatistik sitesinden yana geriye öne oynamış diye söylemekten önemlisi oyunun merkezi kim de? en çok kim topla oynamış? en çok kim isabetli pas atmış. kimin bölgesinde ısı haritası alev alev. be arkadaş her şeyi geçtim. selçuk'un galatasaraya geldiği gün dün gibi aklımda. o formayı çıkardığı gün git deseler gidecekti zaten ardına bile bakmadan sevdasını kalbine gömüp. hatırlayın o sezonu. galatasaray bitmiş tükenmiş, elde avuçta yok fenerbahçe milyonları sermiş selçuk için. kiminiz liseye yeni geçmiş adamlar, kiminiz benle, kiminiz çoluk çocuk sahibi duayen galatasaraylılardı. ve o gün, galatasarayla anlaştığının açıklamasından hemen sonra selçuk'un bir lafı düştü medyaya "bazen para pul işleri bir kenarda kalır. başka sevdalar vardır. ben kendimi bildim bileli galatasarayliyim".

daha söz yok üstüne söylemeye bana kalırsa, affet bizi kaptan...