Kariyer Sonu5289
öncelikle, linç edilmeyi göze alarak söylemek istediğim bir şey var semih'le ilgili:
semih galatasaray taraftarının beklentisini uzunca bir süredir karşılayamıyor, hemfikiriz. ancak semih'in semih olmasını sağlayan performansı ne zamandı ve şimdiden farkı neydi diye de düşünmek gerekmez mi?
semih'i semih yapan, son fatih terim döneminde ünal aysal'ın kurduğu kadroda, yanında oynayan ujfalusi ismiydi. yani aslında semih'de ilerleyen ya da gerileyen bir şey olup olmadığından ziyade yanında oynayan kişinin değişikliğindeki müthiş değişim sorgulanmalı.
şimdi; semih ujfalusi varken şampiyonlar ligi seviyesinde bir genç yetenek, inter'in peşinden koştuğu türk sarışın, arsene wenger'in senelerce takip ettiği türk stoper olabiliyorken yanındaki partneri değişince nasıl bu kadar farklılaşmış olabiliyor? futbol bir takım oyunu... biz; performansı düşen oyuncumuzu gömmeyi çok iyi biliyoruz. ancan gömme hakkımız saklı kalmakla beraber "neden - sonuç" ilişkisini düzgün kuramadığımız kanaatindeyim.
şöyle ki;
semih'le benzer kaderi paylaşan 2 isim daha var. birincisi kesinlikle selçuk inan. yanında melo varken "xelçuk" olan çakma xavi'miz, yanında melo harici bir bünye gelince döküldü gitti. bir diğeri burak yılmaz, yanında drogba varken ya da arkasında sneijder yokken golcü kimliğine bürünüp bu faktörler değişince bidona evrildi.
diyoruz ya futbol takım oyunu diye, oyuncularınız eğer dünya çapında yetenekler değilseler ve bir de yerel statü sahibi iseler, başarıları çevrelerindeki adamlara endeksli oluyor. bu sebeple ya hakkından fazla övüyoruz, ya da hakkından fazla yeriyoruz. sabri mesela, yanında, çevresinde, önünde kim olursa olsun adamın yeteneksizlik abidesi olduğuna hepimiz kanaat getirdik. ancak semih, selçuk ve burak bu kategoride değiller bence...
melo'suz selçuk'u, oyun kurucu selçuk'suz burak'ı, ujfalusi'siz semih'i eleştirirken biraz daha düşünmemiz gerekir diye düşünüyorum. en nihayetinde bu isimler, yanlarında uygun adamlar olduğunda takımımıza büyük zaferler kazandırdı. vefasızlık yapmaktansa bu isimlere, şans vermeyeceksek bile, ana avrat sövmenin haksızlık olduğu kanaatindeyim...
onların bu hale gelmesinde büyük etkisi olan mancini, prandelli, duygun yarsuvat yönetimi ve hamza hamzaoğlu'na da gerekli payeyi biçeceğinizi umuyorum.
semih galatasaray taraftarının beklentisini uzunca bir süredir karşılayamıyor, hemfikiriz. ancak semih'in semih olmasını sağlayan performansı ne zamandı ve şimdiden farkı neydi diye de düşünmek gerekmez mi?
semih'i semih yapan, son fatih terim döneminde ünal aysal'ın kurduğu kadroda, yanında oynayan ujfalusi ismiydi. yani aslında semih'de ilerleyen ya da gerileyen bir şey olup olmadığından ziyade yanında oynayan kişinin değişikliğindeki müthiş değişim sorgulanmalı.
şimdi; semih ujfalusi varken şampiyonlar ligi seviyesinde bir genç yetenek, inter'in peşinden koştuğu türk sarışın, arsene wenger'in senelerce takip ettiği türk stoper olabiliyorken yanındaki partneri değişince nasıl bu kadar farklılaşmış olabiliyor? futbol bir takım oyunu... biz; performansı düşen oyuncumuzu gömmeyi çok iyi biliyoruz. ancan gömme hakkımız saklı kalmakla beraber "neden - sonuç" ilişkisini düzgün kuramadığımız kanaatindeyim.
şöyle ki;
semih'le benzer kaderi paylaşan 2 isim daha var. birincisi kesinlikle selçuk inan. yanında melo varken "xelçuk" olan çakma xavi'miz, yanında melo harici bir bünye gelince döküldü gitti. bir diğeri burak yılmaz, yanında drogba varken ya da arkasında sneijder yokken golcü kimliğine bürünüp bu faktörler değişince bidona evrildi.
diyoruz ya futbol takım oyunu diye, oyuncularınız eğer dünya çapında yetenekler değilseler ve bir de yerel statü sahibi iseler, başarıları çevrelerindeki adamlara endeksli oluyor. bu sebeple ya hakkından fazla övüyoruz, ya da hakkından fazla yeriyoruz. sabri mesela, yanında, çevresinde, önünde kim olursa olsun adamın yeteneksizlik abidesi olduğuna hepimiz kanaat getirdik. ancak semih, selçuk ve burak bu kategoride değiller bence...
melo'suz selçuk'u, oyun kurucu selçuk'suz burak'ı, ujfalusi'siz semih'i eleştirirken biraz daha düşünmemiz gerekir diye düşünüyorum. en nihayetinde bu isimler, yanlarında uygun adamlar olduğunda takımımıza büyük zaferler kazandırdı. vefasızlık yapmaktansa bu isimlere, şans vermeyeceksek bile, ana avrat sövmenin haksızlık olduğu kanaatindeyim...
onların bu hale gelmesinde büyük etkisi olan mancini, prandelli, duygun yarsuvat yönetimi ve hamza hamzaoğlu'na da gerekli payeyi biçeceğinizi umuyorum.
