417
benim için tarifinin zor olduğu, yerinde yaşadığım için binlerce kez şükrettiğim, galatasaray erkek basketbol takımı'nın avrupa şampiyonu olduğu maç.
maçtan önce yapılan müthiş koreografi, türkiye laiktir laik kalacak tezahüratı, maça müthiş başlangıç, son periyottaki teker teker geçiyoruz turları tezahüratı ve düğümün çözüldüğü, ben dahil binlerce kişinin gözlerinin dolduğu son 20 saniye..
son çeyreğin başındaki o tezahürat patlaması gerçekten müthişti. öncesinde iki oyuncumuzun yere düşürülmesine çalınmayan foul tribünleri iyice sinirlendirmişti ve tezahürat birden başlayınca herkes o hırsla bağırmaya başladı, hem de her tekrarda daha da yüksek sesle.
o anlarda zıplarken öyle bir hırsla zıplıyordum ki neredeyse koltuğu kıracaktım. bağırırken görebildiğim kadarıyla diğer insanlar da tıpkı benim gibiydi. gerçekten olağanüstü bir atmosferdi. o anlarla ilgili evren göz'ün yazısı ve tezahürat patlamasının videosu : https://amp.twimg.com/...1e-8e1f-3558d41cdbcd
ve malum son 20 saniye.. sinan güler son basketi attığında herkes maçı bırakıp sevinmeye başlamıştı. maç bittiğinde çalınan i will survive şarkısıyla birlikte sahadaki o sevinci izlemek gözyaşlarımın dökülmesine yetti.
hayatımda yaşadığım en güzel anlardan biriydi. umarım daha nicelerini yerinde yaşarım.
bu arada maçtan sonra salondan çıkarken bir abinin "maç kaç kaç bitti" sorusuna "bilmiyorum" yanıtı vermem de her hatırladığımda yüzümü gülümsetir* *
teşekkürler galatasaray..
maçtan önce yapılan müthiş koreografi, türkiye laiktir laik kalacak tezahüratı, maça müthiş başlangıç, son periyottaki teker teker geçiyoruz turları tezahüratı ve düğümün çözüldüğü, ben dahil binlerce kişinin gözlerinin dolduğu son 20 saniye..
son çeyreğin başındaki o tezahürat patlaması gerçekten müthişti. öncesinde iki oyuncumuzun yere düşürülmesine çalınmayan foul tribünleri iyice sinirlendirmişti ve tezahürat birden başlayınca herkes o hırsla bağırmaya başladı, hem de her tekrarda daha da yüksek sesle.
o anlarda zıplarken öyle bir hırsla zıplıyordum ki neredeyse koltuğu kıracaktım. bağırırken görebildiğim kadarıyla diğer insanlar da tıpkı benim gibiydi. gerçekten olağanüstü bir atmosferdi. o anlarla ilgili evren göz'ün yazısı ve tezahürat patlamasının videosu : https://amp.twimg.com/...1e-8e1f-3558d41cdbcd
ve malum son 20 saniye.. sinan güler son basketi attığında herkes maçı bırakıp sevinmeye başlamıştı. maç bittiğinde çalınan i will survive şarkısıyla birlikte sahadaki o sevinci izlemek gözyaşlarımın dökülmesine yetti.
hayatımda yaşadığım en güzel anlardan biriydi. umarım daha nicelerini yerinde yaşarım.
bu arada maçtan sonra salondan çıkarken bir abinin "maç kaç kaç bitti" sorusuna "bilmiyorum" yanıtı vermem de her hatırladığımda yüzümü gülümsetir* *
teşekkürler galatasaray..
