izmir alsancak stadyumu

2003 yılından beri süper lige hasret bırakılan izmir futboluna vurulan son ve belki de en ölümcül darbe. bir avrupa stadyumu kadar olmasa da tribünleri sahaya çokyakın ve hakimdi, futbolcunun suratındaki teri görebilecek konumda olurdunuz tribünlerin önemli bir kısmında. kapalı tribün tarafındaki aydınlatma direklerinin gölgesi öğleden sonra maçlarında açık tribünün üst köşesine vururdu. özellikle altınordu ya da izmirspor maçlarında stada gelen 20-30 deli o gölgede toplanırdı. yine açık tribünün önünde taç çizgisinin 2-3 metre dışında bir köfte ekmek tezgahı olur, maç oynanırken bile cayır cayır köfte dumanını sahaya savururdu falan. girişi dar bir sokaktan yapılır, o bakımdan stadın yükünü aldığı ender maçlarda giriş çıkış bir nebze sıkıntılı olurdu ama izmir atatürk stadyumunun çok rahat girişine rağmen toplamda sunduğu çilenin yanında o dar sokakta biraz beklemek solda sıfır kalırdı. türkiye'de stadların neden dolmadığ, ortalama üstü futbol ulemaları(!) tarafından sık sık masaya yatırılan bir konudur. o ortamlarda da illa ki "adamlar sinemaya, tiyatroya gider gibi maça gidiyor abi" diyen birileri olur. bunu türkiye'de yapabileceğiniz 5 stad varsa bunlardan 1 tanesi illa ki alsancak stadı olurdu. izmir'in çok ücra köşeleri hariç ortalama yarım saatte ulaşabilir, maç çıkışı 5-10 dakikalık bir yürüyüşle kendinizi kordona atıp eğlenmeye devam edebilirdiniz. güzel bir havada cumartesi 16:00 ya da 17:00'de oynanan bir maça çift olarak gidip maç çıkışı kordonda güzel bir mekanda birkaç saat daha geçirmek iki taraf için de albenisi yüksek bir program olurdu.

tabi o konumu kimilerinin iştahını iyice kabartmıştır, haklı olarak(!). haram zıkkım olsun...