cesare prandelli

içimde çok büyük bir ukde bırakmış olan 1957 doğumlu italyan hoca. kendisinin hocalık zamanında yaşanan kötü performansa futbolcuların isteksiz oynamalarının neden olduğunu düşünüyorum. fakat bu demek değil ki cezalandırılması gereken futbolculardır. hayır. kendisi niye bilinmez bu futbolcu grubunu ekarte etmeyerek veya daha kötüsü bu sabotajın farkında olmayarak sonunu hazırlamıştır. patronun kendisi olduğunu hatırlatması yetebilirdi fakat yapmadı. böylelikle de kendisi cezalandırılmayı haketti. şimdi dönüp bu tarihten geriye baktığımda 2012 yılından bu yana takip ettiğim cesare prandelli futbol konusundaki en büyük yanılgım olmayı başardı. teknik direktör idolü olarak fatih terim'i belirlemiş olan bize karizması ve italyan disiplini bulunan birleştirici güce sahip babacan biri gibi gelmişti ki 2012'den bizim takıma gelene kadarki dönemde de gözlemlediğim kadarıyla gerçekten böyleydi. üstdüzey konsantrasyon ve disiplin gerektiren catenaccio sistemini benimsemesi de onu diğerlerinden daha fazla ağırlaştıran bir unsurdu. ilk gün tesislere girişinde herşey normal görünüyordu. bu sonu hiçbirimiz tahmin edemezdik. insanlar bazen gelecekte dönüp baktıklarında "bu ben miydim?" diyeceği dönemler geçirirler. belki de böyle bir döneme haiz oldu. herşeye rağmen kendisine olan güvenim kırılsa da hala saygım sonsuz.