88
kişisel anlamda çok ama çok hüzünlü bir döneme denk gelen derbi maçı. ne doğru düzgün konsantre olup izleyebilmiş, ne sevinebilmiş, ne de ertesi gün okulda bitmek bilmeyen muhabbetlere katılabilmiştim. ulan gaassaray'ın vurucu yerlerinden biridir ya "ve daha onyedi...onyedi...on yedi...iken aşk konuşulur di mi..." bölümü. işte o ekole, felsefeye, artık adı her neyse işte ona en büyük ihaneti ettiğim maçtır. goller yağmur gibi gelirken ben o dönem için dünyanın en güzel bir çift gözüne sahip şirin bir kız için ağlıyordum için için...
bu ergenlik kötü şeymiş hakikaten be...
bu ergenlik kötü şeymiş hakikaten be...
